سوره بروج

این سوره در مکه نازل شده است و بیست و دو آیه دارد. بروج جمع برج است و برج به معنی هر چیز پیدا و آشکار است. ساختمان استوانه شکلی که در چهارگوشه ی قلعه ها برای دفاع می ساختند نیز برج نامیده می شد. برج در قرآن به معنای محل ستارگان در آسمان است. نام این سوره، از آیه ی اول آن گرفته شده است.

اصحاب اُخدود

اُخدود به معنای شکاف وسیع، گودال و خندق است. اصحاب اخدود، زورگویان ستمکاری بودند که گودال های بزرگی را پر آتش می کردند و مومنان را به جرم ایمان داشتن در آن می سوزاندند.
در تاریخ داستان های زیادی در این مورد نقل شده است که مشهورترین آن، مربوط به ذونواس پادشاه یمن است.
او مردی یهودی بود و دین یهود را در یمن رواج داد.
پس از مدتی متوجه شد مردم نجران، پیرو آیین مسیحیت هستند. با لشکری بزرگ به سوی نجران حرکت کرد تا آنان را به پذیرش دین یهود وادار کند، اما مردم نجران از او نترسیدند و از دین خود برنگشنتد. ذونواس دستور داد خندقی کندند و در آن آتش افروختند.
مسیحیان را کنار خندق آوردند و گفتند: هر کس می خواهد به آیین یهود باز گردد و اگر نمی خواهد باید داحل آتش شود. مسیحیانِ با ایمان پایداری کردند و در آتش افتادند. ذونواس و یارانش، کنار آتش نشسته بودند و سوختن آنان را تماشا می کردند. می گویند حدود بیست هزار نفر در آتش سوختند.
پس از مدتی، پادشاه حبشه به انتقام مسیحیان نجران، لشکری بزرگ به یمن فرستاد و در جنگی سخت، ذونواس و همسرش اسیر شدند و کشور یمن به دست پادشاه حبشه افتاد.
پس از این که پیامبر اکرم (ص) مردم را به دین اسلام دعوت کرد، مشرکان مکه، مسلمانان بی پناه را شکنجه می کردند تا دست از آیین خود بردارند.
آنان دست و پای مسلمانان را می بستند و بر شن های داغ مکه می کشیدند. آنان را شلاق می زدند و حتی بعضی از مسلمانان در اثر شکنجه ی زیاد به شهادت رسیدند. پیامبر اکرم (ص)، پیروان خویش را به صبر و پایداری دعوت می کرد و به آنان بهشت خداوند رحمان را وعده می داد و آیات قرآن، استقامت مسلمانان را بیشتر می کرد:

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

قسم به آسمان که برج های بسیار دارد. و سوگند به روز موعود، و سوگند به شاهد و آن چه بدان شعادت خواهد داد، مرگ بر اصحاب اخدود، آن آتش شعله ور، آن گاه بر آن نشسته بودندو آن چه را بر مومنان انجام می دادند، تماشا می کردند. و هیچ ایرادی بر آنان نداشتند جز این که به خداوند ارجمند ستوده، اینان آورده بودند؛ همان که حکومت آسمان ها و زمین از آنِ اوست و خدا بر همه چیز گواه است.
به راستی آنان که مردان و زنان مومن را عذاب کردند و بعد توبه نکردند، پس برای آنان عذاب جهنم و آتش دوزخ است.
به راستی آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند برای آنان باغ هایی است که در زیرشان جوی ها روان است. آن رستگاری بزرگی است. به راستی مجازات پروردگارت بسیار سخت است. به راستی اوست که آغاز می کند و باز می گرداند و او آمرزنده مهربان است. صاحب عرش ارجمند است. هر چه بخواهد انجام می دهد.
                                                                                                                                          آیات 1 الی 16

قرآن مجید

مشرکان و کافران، قرآن را باور نداشتند روز قیامت را دروغ میخواندند.
خداوند مهربان می فرماید که پیشینیان هم، سرکشی می کردند و حق را باور نداشتند و برای نمونه داستان لشکر فرعون و قوم ثمود را یادآوری می نماید که دسته ی اول با آن جاه و جلال در آب غرق شدند و دسته ی دوم به عذاب الهی گرفتار گشتند و همگی نابود شدند. خدواند یگانه می فرماید:

آیا داستان لشکر فرعون و ثمود به تو رسیده است؟ بلکه آنان که کافر شدند در ناباوری هستند و خدا از هر سو بر آنان که کافر شدند در ناباوری هستند و خدا از هر سو بر آنان احاطه دارد. و آن قرآن مجید است که در لوحی محفوظ است.
                                                                                                                                     آیات 17 الی 22
 

کانال کودک و نوجوان تبیان
منبع: کتاب آشنایی با قرآن کریم (شرح و ترجمه جزء سی ام)