انواع سبک های عکاسی
سه شنبه 12 دی 1396 1:46 PM
دسته بندیِ سبکهای عکاسی مشکل است از این رو که هر عکاس میتواند به خودیِ خود یک سبک از عکاسی باشد. اما در این نوشته سعی من بر این است که سبک هایِ پرطرفدار عکاسی را به اختصار در قالب انواع سبک های عکاسی شرح دهم.
همانطور که از نامش پیداست این دسته به آن سبک عکسهایی گفته میشود که عکاس مفهومی که در ذهن دارد را از طریق عکسِ خود بروز میدهد و سعی در به چالش کشیدن ذهن بیننده دارد.
عكاسي مفهومي يك فرم پيشرفته تر از ابراز احساسات هنرمندانه است كه عكاسي را در زمره هنرهايي مانند نقاشي ، شعر ، موسيقي و ... در مي آورد.
"ميشا گوردين"
در لغت به معنای مکعب گرایی میباشد و پیکاسو را میتوان از پیشگامانِ این سبک در نقاشی دانست. این سبک حاصلِ نگرش خردگرایانه به جهان هستی است و به نوعی حاصلِ متفاوت دیدن میباشد. در این سبک عکاسی معمولا در نگاه اول یک شلوغیِ گیج کننده به نظر می آید که با دقت میتوان به مقصودِ عکاس از آن عکس پی برد.
این عکس با تخیلِ عکاس رابطه مستقیمی دارد و به عبارتی چیزی است که به صورت خالص در طبیعت و جهان بیرون نمیبینیم. عکسی که به نامِ عکس انتزاعی میبینیم ممکن است کاملا خیالی باشد ، یا سوژه در واقعیت وجود داشته باشد اما عکاس با حذف اِلِمانهایِ اضافی یا با کادر بندیِ مخصوص تصویری متفاوت از واقعیت ارائه کند که همانطور که پیش تر گفتم با تخیل و دیدِ عکاس رابطه مستقیمی دارد.
عکسهای ماکرو عبارت است از به تصویر کشیدنِ سوژهایی که شاید با چشمِ غیرِ مسلح قادر به دیدن آنها نباشیم. برایِ عکاسیِ ماکرو لنزهای مخصوصی وجود دارند که اجازه زومِ بسیار بالا بر رویِ سوژه را به عکاسی میدهند.
این سبک همانطور که از نامِ آن مشخص است شاملِ عکاسی از سازه ها و بناهاست که البته دید و ذوقِ عکاس در ثبتِ عکسها مهمتر از هر چیزی است.
این سبک عکاسی که در ایران به عکاسی صنعتی موسوم است به معنیِ ثبت عکس از محصولات و خدماتِ یک شخص یا ارگان میباشد که بدون اغراق یا تغییری در اصلِ سوژه ثبت میشود.
بسیار دیده ام که این سبک را با سبک عکاسی صنعتی اشتباه میگیرند. عکاسی تبلیغاتی یکی از شیوه هایِ مرسومِ بازاریابی است. بدین ترتیب که عکس شاملِ اغراق و بهترین حالتِ یک محصول است و تمرکزِ عکس بر جذبِ مشتری است نه صرفا اطلاع رسانی !
به آن عکاسیِ هُنری هم میگوییند. در این سبک عکس هدف انتقالِ دید شخصی و استایل خاص هنرمند به مخاطب است. توضیح درباره این عکس مفصل است و نیاز به یک مقاله ی جداگانه دارد.
عکاسی استیل لایف ، یعنی عکاسی از اشیاء بی جان و خاموش و یا بی حرکت. این سبک عکاسی نیاز به نورسنجیِ دقیق و کادر بندی و ترکیب بندیِ خلاقانه دارد.
عکاسیِ پرتره به معنیِ عکاسی از چهرهِ انسانهاست. کادر بندی و نورپردازی از مهمترین فاکتورهایِ تاثیرگذار در زمینه عکاسی پرتره است. عکاسی پرتره میتواند ترکیبی از چهره ی سوژه و عکاسیِ فاین آرت باشد. نورپردازیهای مختلف و معروفی برایِ عکاسی پرتره مانند رامبراند ، پروانه ای ، نیم سایه و .. وجود دارند که هر کدام سبک خاصی از نورپردازی محسوب میشوند
این سبک را میتوان تعریفِ دیگری از عکاسیِ تبلیغاتی دانست که محوریت آن مُد و لباس و زیبایی های بصریِ انسان است. عکاسی مد از سبکهایِ پر هزینه میباشد چرا که به تجهیزات و مُدل های حرفه ای و متعلقات آن نیاز دارد. در این سبک عکاسی معمولا از لنزهایِ تِلِه استفاده میشود.
همانطور که از نامِ آن پیداست عکاسی از طبیعت و موجوداتِ زنده را عکاسی حیات وحش مینامند.
شاید مشکلترین تعریف از سبک ، متعلق به عکاسی خیابانی باشد! این سبک را نمیتوان از بقیه سبکها جدا دانست. اما به طور کل میتوان گفت این سبک عکاسی عبارت است از عکاسی از روزمرگی هایِ جامعه و اتفاقات ریز و درشتی که نظرِ عکاس را به خود جلب کرده است.
عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم به عکسهایی گفته میشود که پبام و هدف اصلی آنها خبر رسانی است. این عکسها ممکن است بصورت تک عکس یا یک مجوعه عکس منتشر شوند.
منظور از لنداسکیپ همان عکسبرداری مناظر می باشد که معمولاً با لنزهای واید عکسبرداری می شود. این مناظر میتواند عکاسی از طبیعت یا منظره ای مانند شهر در شب از خارج شهر یا هر منظره چشم نوازِ دیگری باشد.
این سبک عکسها بوسیله دوربین یا تلسکوپ گرفته میشوند تا اجرامِ آسمانی بصورت شفاف و نورانی در آسمانِ شب ، یا بصورتِ زوم شده در عکس ثبت شوند. برایِ ثبتِ این عکسها هم باید از علم نجوم و جایگاه صورتهای فلکی سر در بیاورید ، هم شب ها در فواصلِ دور از شهرهایِ بزرگ و به دور از آلودگی هایِ نوری اُتراق کنید و ساعتها به ثبت تعدادِ زیادی عکس بپردازید. عکاسی از رد ستاره ها را میتوان زیرشاخه عکاسیِ نجومی دانست که عموما حاصلِ ترکیبِ تعدادِ زیادی عکس به فواصلِ زمانی کم از یکدیگر است.
منبع : وبلاگ وحید موذنی
