تربیت فرزندان مستقل – قسمت اول
یکی از بزرگترین اهداف والدین پرورش فرزندانی مستقل و متکی به خود می باشد . بدون شک در مراحل ابتدایی زندگی فرزندانتان به شما تکیه کرده و روی شما حساب می کنند.
آنان هنگامی که تنهای یک طفل می باشند برای تغذیه ، تمیزی و جا به جایی به شما نیاز دارند. با گذر زمان ، بزرگتر شده و برای گذراندن مراحل اساسی زندگی مستقل تر می شوند اما هنوز بر روی عشق ، حمایت ، حفاظت و راهنمایی شما تکیه دارند.
بعد از رسیدن به دوران نوجوانی و حرکت به سوی بزرگسالی ، وابستگی آنان به شما کمتر شده و استقلال بیشتری در تمام بعدهای زندگی پیدا میکنند . این روند جدایی فرزند شما را برای نیازها و خواسته های دوران بزرگسالی آماده می کند.
اما پروسه حرکت به سوی دوران بزرگسالی اجتناب ناپذیر نبوده و اغلب والدینی خوش نیت اما گمراه مانع آن میشوند.
فرزندانی وابسته
کودکان وابسته برای احساسی که نسبت به خود دارند به دیگران تکیه می کنند. بعضی از والدین این وابستگی را پرورش می دهند.
این والدین به علت نیاز خود به قدرت از کنترلی که بر روی فرزندانشان دارند سوءاستفاده کرده و همواره سعی میکنند به عنوان عامل تعیین کننده مهمی در زندگی فرزندانشان حضور داشته باشند.
کودکان مستقل
کودکان مستقل در مقایسه با کودکان وابسته تفاوت های عمده ای دارند. مستقل بودن فرزند شما به این معناست که شما به او کمک کرده اید به این باور که فردی شایسته بوده و توانایی مراقبت از خودش را دارد برسد.
از این طریق شما او را به سوی فعالیت هایی معنادار و رضایت بخش سوق می دهید. شما شانس آزادی برای تجربه زندگی کردن و یادگیری درس های مهم زندگی را به فرزندتان می دهید.
