جنگ نرمی به نام اسارت
چهارشنبه 29 آذر 1396 11:07 AM
جنگ تحمیلی، علاوه بر دفاع در میدان نظامی و جنگ سخت، میدان دیگری به نام جنگ نرم هم داشت، که قسمتی از آن بر دوش اسرای ایرانی در بند ارتش بعث صدام بود. اگر دشمن بعثی میتوانست اراده اسرای عزیز را بشکند و آنها را از وفاداری به آرمان های امام و انقلاب دور کند، و یا اسیران را وادار به لو دادن اسرار جبهه های جنگ کند، در جنگ نرم پیروز میشد. چه بسا لو رفتن نقشه یک عملیات، هزینه های جبران ناپذیری را بر جبهه خودی تحمیل می کرد.
اسرای قهرمان میدانستند که آنها نماینده رزمندگان دلاور اسلام هستند و رزمندگان اسلام، آنها را نماینده امین خود در جنگ نرم دشمن میدانند و به هیچ وجه انتظار لو دادن آنها را ندارند. همانگونه که حضرت علی(علیه السلام) میفرماید: «لا تَخُن مَنِ ائتَمَنَكَ وَ إِن خانَكَ وَ لا تُذِع سِرَّهُ وَ إِن أَذاعَ سِرَّكَ؛ به كسى كه تو را امين قرار داده است خيانت مكن.»[بحارالأنوار، ج 74، ص 208]
پی نوشت:
بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، سال انتشار:1403ق، ج74، ص208.