نکات ارزشمند از معارف قرآن

در دنیایی که بیشتر دوستیها و رفاقتها، حول محور پول و مادیات طرف مقابل و منافع شخصی می‌چرخد، و به حق و حقوق حقیقی طرف مقابل توجه نمی‌شود، روایات اهلبیت در مورد حق دوستان و برادران دینی بر انسان، راهگشاست.
به مناسبت میلادامام موسی کاظم(علیه السلام) حدیثی از آن امام همام را در مورد حق برادران دینی(دوستان) بر انسان، بیان خواهیم کرد. «إِنَّ مِنْ أَوْجَبِ حَقِّ أَخیكَ أَنْ لا تَكْتُمَهُ شَیئًا ینْفَعُهُ لاِمْرِ دُنْیاهُ وَ لاِمْرِ آخِرَتِهِ؛ همانا واجبترین حقّ برادرت بر تو آن است كه چیزی را كه سبب نفع دنیا و آخرت اوست، از او پوشیده نداری.»[بحار الأنوار، ج2، ص75] حضرت در این حدیث، این پیام را به ما یادآور می‌شود که ما با خیرخواهی نسبت به امور دنیوی و اخروی دوستان و برادران دینی خود، رابطه خود را با آنها بادوام و تاثیرگذار کنیم. این نکته(دوام دوستیها) در برخی از دوستیهای امروزه، حلقه مفقوده است.
اگر در روایات ما بر کمک به برادران دینی تاکید شده و بی توجهی به آن را نکوهش کرده اند به خاطر همین است که نسبت به حق و حقوق برادران دینی خود کوتاهی نکنیم. امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «هرگاه مؤمنی بتواند برادر خود را یاری رساند اما كمكش نكند، خداوند در دنیا و آخرت او را تنها گذارد.»[الأمالي( للصدوق)، ص486]
بحار الأنوار( ط- بيروت)،مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، سال چاپ: 1403 ق‏، ج2، ص75.
الأمالي، ابن بابويه، محمد بن على‏، ناشر: كتابچى‏، سال چاپ: 1376 ش‏، ص486.