نکات ارزشمند از معارف قرآن

بدون شک دنیا طلبی و مشغول شدن به دنیل ناپسند است؛ اما باید بدانیم که یک انسان متقی، باید از دنیا برای رسیدن به معنویت و دین استفاده کند.
در آستانه تولد امام کاظم(علیه اسلام) قرار داریم. حضرت می‌فرمایند: «إِجْعَلُوا لاِنْفُسِكُمْ حَظًّا مِنَ الدُّنْیا بِإِعْطائِها ما تَشْتَهی مِنَ الْحَلالِ وَ ما لا یثْلِمُ الْمُرُوَّةَ وَ ما لا سَرَفَ فیهِ، وَ اسْتَعینُوا بِذلِكَ عَلی أُمُورِ الدّینِ، فَإِنَّهُ رُوِی «لَیسَ مِنّا مَنْ تَرَكَ دُنْیاهُ لِدینِهِ أَوْ تَرَكَ دینَهُ لِدُنْیاهُ؛ برای خود بهره ای از دنیا برگیرید و آنچه خواهش حلال باشد و رخنه در جوانمردی ایجاد نكند و اسراف نباشد، استفاده کنید و به این وسیله برای انجام امور دین یاری جویید. زیرا كه روایت شده است: «از ما نیست كسی كه دنیایش را برای دینش ترك گوید یا دینش را برای دنیایش رها سازد.»[بحار الأنوار،ج75، ص321]. حضرت در این حدیث، توصیه به استفاده از دنیا به نفع آخرت  کرده و ما را به رعایت دو نکته دعوت می‌کند.
1ــ جوانمردی خود را فدای دنیا نکردن: برخی ها تا دنیا به آنها رو می‌کند، در آن غرق شده و حب پول و مادیات، آنها را از کمک به دیگران و صفاتی از این دست، باز می‌دارد.
2ـــ اسراف نکردن: برخی دیگر، با رو کردن دنیا به آنها، اهل اسراف و ریخت و پاش می‌شوند، اینها به زعم خود، خود را  دست و دل باز می‌خوانند؛ اما حقیقت چیز دیگری است.

بحار الأنوار( ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، سال چاپ: 1403 ق‏، ج75، ص321.