نکات ارزشمند از معارف قرآن

در قرآن و به عنوان آیاتی که برای خداشناسی مطرح شده، آمده: «ويُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ[نور/۴۳](همانا خدا) از آسمان از كوه‌هايى كه در آنجاست تگرگى فرو مى ‏ريزد.» شبهه افکنان با بیان این آیه می‌گویند: چطور ممکن است در آسمان کوه باشد؟ مگر تگرگ، سنگ ریزه است که از کوه های آسمانی جدا شود؟ در پاسخ باید گفت: مگر قرار است جنس کوه‌ها فقط از سنگ و خاک باشد و ریشه در زمین داشته باشد؟ اتفاقاً وقتی از زمین بوسیله هواپیما جدا می‌شویم و از بالا به ابرها نگاه می‌کنیم؛ آنها را مانند کوه‌هایی برافراشته می‌بینیم. در فرایند تشکیل تگرگ هم قطرات بسیار ریز بخار آب با تشکیل ابرهایی باردار و کوه مانند به توده‌های هوای سرد برخورد کرده و همان قطرات ریز به یکدیگر می‌پیوندند و گلوله‌هایی حتی از سنگ ریزه بزرگتر را تشکیل داده و از آن ابرهایی که مانند کوه است جدا شده و فرو می‌ریزد. آیا این مطلب که با علم روز اثبات شده و فرایند تشکیل آن در عکس‌هایی به نمایش در آمده، با قرآن مخالف است؟! در این آیه خداوند به استعاره پرداخته، یعنی یکی از ادات تشبیه را از جمله حذف کرده و بیان نکرده که تگرگ از ابرهایی که شبیه کوه هستند فرو می‌ریزد، بلکه عنوان شده تگرگ از کوه‌ها فرو می‌ریزد. کاش شبهه افکنان اندکی اطلاعات ابتدایی با ادبیات داشتند![آرایه‌های ادبی، ص۴۴]

پی‌نوشت
آرایه‌های ادبی، سوم متوسطه رشته ادبیات و علوم انسانی. شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران، ۱۳۹۱، ص۴۴.