نکات ارزشمند از معارف قرآن

برخی شبهه افکنان، در ادله اثبات خدا مناقشه کرده و می‌گویند که دلایل وجود خدا برای آنها قانع کننده نیست.

نکته اول: در جواب  افرادی که ادله اثبات خدا را زیر سوال می برند و به تبع منکر وجود خدا می شوند باید علت این انکار را بدست آوریم. آنچه مسلم است این براهین آن طور که آنان ادعا می کند بی پایه و اساس  نیستند؛ چرا که انسانها و دانشمندان بیشماری کارآمدی آنها را قبول کرده و در استدلال های خود از آن بهره جسته اند اگر این چنین بود که منکرین خدا ادعا می کنند هیچ گاه دانشمندان مباحث فلسفه و کلام آن ادله را دست مایه استدلال های خود قرار نمی دادند.  با اندک دقت و تأملی در ادله اثبات خدا همچون برهام نظم، برهان علت و معلول، برهان امکان و وجوب، به خوبی خالق و ناظمی برای جهان هستی به اثبات می رسد، ولی افرادی که افکار و اندیشه های آنان را مسائل پوزیتویسم و مادی گرایی پر کرده تنها حول و اطراف علت های مادی می گردند و ذهن و اندیشه آنها خارج و ماورای ماده را نمی تواند فتح کند. مشکل اصلی ملحدین و منکرین وجود خدا این است که همه چیز را در ماده و مادیان جستجو می کنند از این رو بسیاری از حقایق و معارف برای آنها در پرده از ابهام و بی خبری باقی می ماند.

نکته دوم: علاوه بر غبار مادی گرایی و غرق شدن در فلسفه پوزیتویستی گاهی علت و منشأ انکار خدا ریشه در لج بازی  و بی اعتنایی به رهنمودهای عقل رحمانی دارد؛ بدون شک هر انسانی اگر به دنیای پیرامون خود با دید عبرت آموزی بنگرد متوجه عظمت و بزرگی آن شده و به تبع به تصادفی نبودن آن اذعان خواهد داشت؛ به عبارت دیگر با اندک دقت و تأملی در جهان آفرینش مدیریت قوی را می توان مشاهده کرد که هیچ گونه خلل و بی نظمی در کار او وجود ندارد. جهان شگفت انگیز بدن انسان خود به خوبی گویای وجود خالقی تواناست، به طور قطع و یقین کسانی که از شگفتی های عالم آفرینش اطلاع دارند، ولی آن را تصادفی می پندارند یا در جهل مرکب گرفتار شده اند و یا در عناد و لج بازی خدای متعال در قرآن کریم به این انسانهای لجوج و منکر این چنین جواب می دهد: «أَمَّنْ هذَا الَّذي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا في‏ عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ؛[ملک/21] يا آن كسى كه شما را روزى مى‏‌دهد، اگر روزيش را بازدارد(چه كسى مى‏‌تواند نياز شما را تأمين كند)؟! ولى آنها در سركشى و فرار از حقيقت لجاجت مى‏‌ورزند!»

متاسفانه گاهی این افراد برای توجیه کارشان به آیه های هم استدلال می‌کنند. «خدا هيچ كس را جز به اندازه توانايى ‏اش تكليف نمى‌‏كند.»[بقره/286]؛ در حالی که خداشناسی، ربطی به وسع انسان نداشته و در فطرت هر انسانی وجود دارد. «و اگر از این کافران مشرک سؤال کنی که آسمانها و زمین را که آفریده و خورشید و ماه مسخر کیست؟ به یقین جواب دهند که خدا(آفریده)، پس چگونه(با این اقرار) رویگردان می‌شوند؟»[عنکبوت/61] ولی برخی، بواسطه لجاجت و عناد، این موضوع روشن را قبول نمی‌کنند.
بنابراین کسی که دلش در حجاب نباشد(حتی مشرکان)، می‌تواند با فطرت پاک خود، پی به وجود خدا ببرد، و آنگاه طبعا باید دلایل معاد را(در آیات قرآن) تایید کند.