اُمی نبودن بهاءالله از زبان عزّیه نوری!
دوشنبه 27 آذر 1396 4:53 PM
ملاحظه نمودیم در این نامه‌ی منتسب به پیامبرخوانده‌ی بهائیان، وی در سنّ شش سالگی با ارائه‌ی شاهد، خود را درس ناخوانده معرفی می‌کند. از این‌رو لازم است صِحّت این ادعا را از زبان یکی از نزدیکان او، مورد بررسی قرار دهیم.
عزّیه نوری (خواهر پیامبرخوانده‌ی بهائیان)، خطاب به برادرزاده‌ی خود (عباس افندی) می‌گوید: «جناب میرزای ابوی (مقصود بهاءالله است) که از بدایت (آغاز) عمر که به حد بلوغ رسید به واسطه‌ی فراهم بودن اسباب و گرد آمدن اصحاب، اشتغال به درس و اهتمام به مشق داشته، آنی خود را از تحصیل مقدمات فارغ نمی‌گذاشتند. پس از تحصیل مقدمات عربیت و ادبیت، به علم و حکمت و مطالب عرفان مایل گردیده که به فواید این‌دو نائل آیند؛ چنان که اغلب روز و شب ایشان به معاشرت حکمای ذی‌شأن و مجالست عرفا و درویشان مشغول بود. وقتی که سور اسرافیل دمیده شد (منظور ادعای باب است) ایشان مردی بودند که اکثر کلمات و عبارات عرفا و حکما را دیده و اغلب علائم آثار ظهور را شنیده و فهمیده».[تنبیه‌النائمین، ص 5]
حال باید پرسید که وقتی نزدیک‌ترین‌های پیامبرخوانده‌ی بهائیان وی را درس خوانده دانسته و از اهتمام او بر درس و مشق سخن می‌گویند؛ دیگر چه جای انتشار ادعاهای دروغ باقی می‌ماند؟!
پی‌نوشت:
عزیه نوری، تنبیه النائمین، احیا شده توسط مؤمنین به بیان، بی‌جا: بی‌نا، 1322-1309 ق، ص 5.
