اسلام، بر خلاف سخن کسانی که آن را نفهمیده، و خواسته یا ناخواسته علیه آن تبلیغ می‌کنند، بر اساس محبت پایه ریزی شده است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) در روایتی، از شرایط ایمان را که اصل و ریشه‌ی دین است، محبت به یکدیگر می‌دانند و می‌فرمایند: «وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ حَتَّى ... تَحَابُّوا ...[ر.ک: مشکاة الأنوار، ترجمه‌ی هوشمندی و محمدی، ص 239] قسم به آنكه جانم در دست اوست، داخل بهشت نمی‌شوید تا اينكه ايمان آوريد، و ايمان نمی‌آورید مگر اينكه به یکدیگر محبت كنيد، آيا شما را راهنمايى كنم به چيزى كه اگر آن را انجام دهيد دوستدار یکدیگر شويد؟ با صداى بلند به یکدیگر سلام كنيد.» یعنی بدون محبت داشتن نسبت به یکدیگر جواز ورود به بهشت را به دست نمی‌آوریم.
پی‌نوشت:
مشکاة الأنوار، علی بن حسن طبرسی، ترجمه‌ی هوشمندی و محمدی، قم: انتشارات دارالثقلین، ص 239.