پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در موضوع خاکسپاری بدن کورش در پاسارگاد، یک نقد اساسی عقلانی وجود دارد و آن اینکه امروزه بر اساس مبانی زبان‌شناسی روشن شده که پاسارگاد در لغت، یک واژه مادی (از گویش قوم ماد) است به معنی «جایگاه پاییدن دزدها»[1] یا به عبارتی تبعیدگاه یا زندان دزدها، دزدخانه و...؛ اصلا چرا کورش باید چنین جای بدنامی را به عنوان پایتخت خود انتخاب کند؟ اصلا چرا باید وصیت کند که او در مکانی که چنین معنی زشتی دارد، دفن شود؟ آیا مادهای آریایی چنین دیدگاهی نسبت به پارس‌ها داشتند؟!
پی‌نوشت:
والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1391، ص 65.