پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اردشیر دوم، پادشاه هخامنشی، پسری داشت به نام داریوش، که البته این داریوش، با آن داریوش مشهور هخامنشی متفاوت است و تنها یک تشابه اسمی است. به هر حال... پسر علیه پدر کودتا می‌کند، دست به شورش می‌زند، اما ناکام می‌ماند. پس در دادگاه، به اعدام محکوم می‌شود. آن هم به چه شیوه‌ای؟ به این صورت که سر از بدنش جدا شود. پس چنین شد و جلاد، با تیغ سرش را برید.[1] حقیقت این است که هخامنشیان در نوع خود یکی از خشن‌ترین حکومت‌های جهان باستان بودند. فارغ از اینکه خشونت می‌تواند در جای خود، خوب یا بد باشد، لیکن نباید این حقایق تاریخی را نادیده گرفت.
پی‌نوشت:
[1]. والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1391، ص 315.