پاسخ به:زندگی با همسری که به او علاقه ندارم
جمعه 24 آذر 1396 7:42 AM
سلام
.
سلام .با اجازتون بعضی حرفاتون رو قبول دارم بعضی شو نه...
1.اینکه میگین بچه اهرمی برای علاقه مشترکه .معلومه که تجربه فرزند نداشتین 
چون علاقه ای که میاره محدوده و اگر اختلاف بین زن و شوهر باشه بعد یه مدت خوب که نمیشه هیچ تازه باعث اختلافاا ت جدید تو زمینه ی های دیگه میشه ...
2.یه نکته دیگه هم هست،خانما چون احساسی تر و جزیی ترن به این راحتیا که میگین و به راحتی آقایون نمیتونن اوضاع رو درست کنند و نیاز به بهبود و ترمیم ناراحتی داره و زمان بره ...
3.علت دیگه ای هم هست و اون تفاوت مزاج و اخلاق ذاتیه فرد هست که شاید اول ازدواج تا بعد از مدتی تغییر کرده (هم در زن و هم در مرد ) و این علت بی علاقگی شده باشه ....
4.گاهی اوقات سن ازدواج فرد پایین بوده ..در حد خودش علاقه و فهمش رو به کار گرفته و بعد که اطلاعاتش افزایش پیدا میکنه و یا شاید به خودش بهتر پی میبره، میفهمه که اشتباه کرده (که خیلی دیره )
سلام ممنون از نظراتتون .
بچه رو از بابت این عرض کردم یه وجه مشترک بین زوجین میشه و میتونه مفید باشه .
از بابت احساسی بودن خانما هم که 10000 در صد درست می فرمائید .
بقول بزرگی ، « زندگی » دو نقطه داره ، « من » یه نقطه رو هم به زور نگه میدارم ، « تو » چطور میخوای دو نقطه رو نگه داری ؟
خُب برای یه زندگی باید دو نفر سعی و تلاش کنند یک سر قضیه هم خانمای حساس 
هستند دیگه .
اخلاق هم درسته پرورش یافته از دوران طفولیت افراد هست ولی باید برای زندگی مشترک طرفین کوتاه بیان دیگه .
سن ازدواج هم قبول دارم با پائین بودن مشکلات خودش رو ایجاد میکنه . ولی کم بودن سن یه مزیت هم میتونه باشه که میشه طرف مقابل رو کمی پرورش داد ، البته در این اختلاف سن اگه مرد مسن تر باشه امیدی هست ولی اگه زن مسن تر باشه خودش عامل ایجاد مشکل جدیدتری میشه .
اللهم عجل لولیک الفرج 
