«مسجد» در میراث شعر فارسی

و از آنجا که اهالی مسجد، باید به «حقّ الناس» هم توجه داشته باشند؛ این نکته در شعر زیر مورد توجه قرار گرفته است:

در مسجد و در کعبه به دنبال خداییم
از حسّ خدا در دلمان دور و جداییم

هم مسجد و هم کعبه و هم قبله بهانه ست
دقّت بکنی نور خدا داخل خانه است

در مسجد و در کعبه به دنبال چه هستی
اول تو ببین قلب کسی را نشکستی

اینگونه چرا در پی اثبات خداییم
همسایه ی ما گشنه و ما سیر بخوابیم؟

در خلقت ما راز و معمّای خدا چیست
انسان خودش آئینه ی یک کعبه مگر نیست؟

برخیز و کمی کعبه ی آمال خودت باش
چنگی به نقابت بزن و مال خودت باش

تصویر خدا پشت همین کهنه نقاب است
تصویر خدا واضح و چشمان تو خواب است

شاید که بتی در وسط ذهن من و توست
باید بت خود با نم باران خدا شست