اشعار شهادت امام حسن عسکری (ع)

تمام اهل آسمان پر از فغان
ملائکه همه ز پا نشسته اند
به روی زانوان خود شکسته اند
و حلقه های ماتم و عزا
میان هیات بهشت بسته اند
و چشمهای غصه دارشان پر از نشان
نشان عشق و شور و همهمه
ز گفته های فاطمه
ز وعده های فاطمه
برای گریه در مصیبت حسن
برای روضه های محنت حسن
و این حسن  چنان آینه پیش روی مجتباست
و وارث مرام و خوی مجتباست
سکوت مرگبار       
 تمام شهر سامرا را فرا گرفته است
و خیمه ی عزا  
 به وسعت تمام آسمان پا گرفته است
در این عزا تمام انبیا و اولیا حاضرند
و این مجلس غریب را خدا گرفته است
تمام غصه ی جهان  میان قلب صاحب الزمان جا گرفته است
... و کیست صاحب الزمان  همان امام لامکان
جانشین  امیرمومنان
همان علت اتصال زمین و آسمان
کودکیست
کنار بستر پدر   
 پر از شرر
کند نظر  
  که بابای او جوانمرگ می شود
و آتش گرفته است  برای انتقام
برای انتقام مصطفی
برای انتقام مرتضی    
  و دست بسته اش
برای انتقام فاطمه    
 به کوچه ها     
به پشت در
و آن پسر     
 و پهلوی شکسته اش
برای انتقام مجتبی     
 همان غریب کوچه ها
و چشمهای پر ستاره اش
و قلب پاره پاره اش
برای انتقام حسین    
امیر کربلا     
سوار نیزه ها
و انتقام آه خواهرش         
  و انتقام آب آورش
برای انتقام علیِ اصغرش      علیِ اکبرش    
 سه ساله دخترش
برای انتقام حسین
برای انتقام بقیع و سپیده اش    
 و اولیای آرمیده اش
برای انتقام رضا          
 همان سلطان ملک ارتضاء
برای انتقام کل اولیاء و انبیا
ندا دهد      
دعا کنید    
شیعیان برای صاحب الزمان
برای صاحب الزمان...
برای صاحب الزمان...

شاعر : رضا تاجیک