بازهم یک حسن وزهر وشرر بر پیکر

باز از نسل علی گشته یکی،پاره جگر

باز هم غربت وتنهایی اولاد نبی

زآسمان علوی باز غروب اختر

سامرا غم زده از قتل امامی مظلوم

باز راس پدری بر سر زانوی پسر

عسکری گشته جوانمرگ وبگرید عالم

در غم یازدهم گنج ولا را گوهر

مهدی اش آمده از پرده غیبت به برش

تا که گیرد همه اسرار امامت زپدر

اشکهایش بچکد بر رخ بابای جوان

آن یتیمی که بود عرش وزمین را زیور

تاکه روح از تن مولا حسن آمد به برون

صاحب عصر و زمان گشت عزادار پدر

سامرا گشت سیه پوش غم مولایش

بر دل جمله محبان غم او شد آذر

مهدیش بهر پدر خواند نماز میت

کرد اثبات که باشد به خلایق رهبر

رفت آغاز کند غیبت کبرای خودش

ای خوشا روزظهوری که نماید منظر

اسماعیل تقوایی