اشعار شهادت و مناجات امام رضا (ع)

حال آفتابی

پیچ و خم‏ های سفر از ابر تا باران زیاد است
 
مثل من زانو زده در پای تاکستان زیاد است
 
شاه اگر خورشید باشد، سفره‏ دار و ذرّه‏ پرور
 
در حریمش جا برای حرمت مهمان زیاد است  
 
دل به هر دریا نزن، جز بندر آرام مشهد
 
شك ندارم، احتمال بودن طوفان زیاد است
 
راه می ‏پرسم، تو را منزل به منزل می‏ شناسند
 
این همه خادم، برای قلب سرگردان زیاد است
 
اعتقاد کوه و صحرا، باور سيّال چشمه*
 
به قدم ‏های مبارک طلعت سلطان زیاد است
 
در زمین رب‏ّ السریری، در زمان نور الهدایی**
 
 سایه‏ ی لطف مدامت، از سر ایران زیاد است
 
خوش به حال شاعری که لایق پیراهنت شد***
 
شعرهای منتظر در کلبه‏ ی احزان زیاد است
 
حال زائرهای تو بعد زیارت، آفتابی
 
زیر سقف این حرم، انگیزه‏ ی باران زیاد است...