اشعار شهادت و مناجات امام رضا (ع)

عاشقى که نيست حيران تو,حيران ميشود

خواه يا ناخواه,خواهان بيابان ميشود

هرکه بين ره پشيمان شد ز عاشق بودنش

از پشيمان بودنش حتما پشيمان میشود

دربيابان طلب خار که بودن مطرح است

خار,خارگل نشد خارمغيلان میشود

وصل يا هجران تماما بستگى دارد به تو

تو بخواهى هجر,وصل و وصل,هجران میشود

گيسوى آشفته ات حال مرا آشفته کرد

با پريشان هرکه ميگردد پريشان میشود

گر تو باشى ونباشد هيچکس درمحضرت

کوچه هاى مصر هم مانند کنعان میشود

خادمانت هم اولوالفيض ند وحاجت ميدهند

باكريمان هرکه بنشست از كريمان میشود

من سگ آلوده ام اما پناهنده شدم

کهف اگرکهف تو باشد سگ هم انسان میشود

منکه گريان نيستم يعنى که عاشق نيستم

ورنه عاشق مثل طفلان زودگريان میشود

رزق تو از هر طرف باشد معانيش يکى است

نان اگراز هرطرف خوانده شود نان میشود

من نميدانم چرا هر وقت که تب ميکنم

مادرم پا ميشود رو به خراسان ميشود

بردن اين مشک که کار من بى دست نيست

کور شد وقتى گره محتاج دندان ميشود

شاعر :علی اکبر لطیفیان