اشعار شهادت و مناجات امام رضا (ع)

اشعار امام رضا(ع) – موضوع آزاد –  صابر خراسانی

در حریم قدسی ات بال مناجاتی بده

گنبدت دل میبرد، وقت ملاقاتی بده

دستهایم خالی از پیش است، سوغاتی بده

من  ؛ فقیرم ، تکه نانی بهر خیراتی بده

از کنار تو گدا با دست خالی رد نشد

نیست عاقل هر کسی دیوانه مشهد نشد

از دم گرمت مسیحا صاحب دم میشود

بی تو باشم حضرت خورشید، سردم میشود

نان برای خردن و بردن فراهم میشود

من زیادی ام فقط؟ از سفره ات کم میشود ؟

ما لبِ تشنه ، لب ِدریایمان پیش شماست

هر کجا باشیم هم یک پایمان پیش شماست

این حرم را چشم های تار میخواهد چه کار؟

 پنجره فولاد تو بیمار میخواهد چه کار؟

دل به تو بسته طناب دار میخواهد چه کار ؟

خب مُداوایش بکن اصرار میخواهد چه کار؟

پنجره فولاد تو بیمار را آورده است

تو جوابش را بده، دکتر جوابش کرده است

بر خلاف دست، چشمم پُرتر از این حرفهاست

آب سقا خانه ات تب بُر تر از این حرف هاست

این گرفتارت شدن ها حُر تر از این حرفهاست

نان بدون عشق تو آجر تر از این حرفهاست

در رواق تو تمامی جهان جا میشود

زودتر از گفتن حاجت گره وا میشود

دوست دارم با شما باشم اجازه میدهی؟

تو رئوفی من گدا باشم ، اجازه میدهی ؟

شامل لطف رضا باشم ، اجازه میدهی؟

با تو یک شب کربلا باشم اجازه میدهی؟

زائرت هرکس شود،ختم به خیرش میکنی

پاش بیفتد اگر،حر را زهیرش میکنی

دست و پا گیرم ، تو اما دست گیری میکنی

مهربانی های جبران ناپذیری میکنی

زائرت هرکس شود،ختم به خیرش میکنی

پاش بیفتد اگر،حر را زهیرش میکنی

صابر خراسانی