اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

علی اکبر لطیفیان

امام مجتبی(ع)-شهادت

بیچاره دستى که گداى مجتبى نیست

یا آن سرى که خاک پاى مجتبى نیست

بر گریه‏ى زهرا قسم مدیون زهراست

چشمى که گریان عزاى مجتبى نیست

وقتى سکوتش این همه محشر به پا کرد

دیگر نیازى به صداى مجتبى نیست

در کربلا هر چند با دقت بگردى

چیزى بجز عشق  و صفاى مجتبى نیست

کرب و بلا با آن همه داغ مصیبت

همپایه درد و بلاى مجتبی نیست

طورى تمام هستى‏اش وقف حسین شد

انگار قاسم هم براى مجتبى نیست

او جاى خود دارد در این دنیا مجالِ

رزم آورى بچه‏هاى مجتبى نیست

یا اهل العالم ما گدای مجتبائیم

ما خاک پای خاک پایِ مجتبائیم 

آیا شده بال و پرت افتاده باشد

در گوشه‏اى از بسترت افتاده باشد

آیا شده مرد جمل باشى و امّا

مانند برگى پیکرت افتاده باشد

آیا شده در لحظه‏هاى آخرینت

چشمت به چشم خواهرت افتاده باشد

من شک ندارم که عروس فاطمه نیست

وقتى به جانت همسرت افتاده باشد

آیا شده سجّاده ات هنگام غارت

دست سپاه و لشگرت افتاده باشد

مظلوم و تنها و  غریب عالمین است

گریه کن غمهاى این بى کس حسین است