اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

امام حسن مجتبی(ع)-شهادت

میان سینه ی مجروح، زخم طوفان داشت

هوای ابری چشمش همیشه باران داشت

دلی به پای دل بیقرار او نشکست

هزار خاطره ی بد از این و از آن داشت

رفیق بی کسی او صدای سیلی بود

همیشه بود به گوشش، همیشه تا جان داشت

رسید زهر و خودش را به کام آقا ریخت

به بی کسیِ دلش زهرِ کفر ایمان داشت

رسید و بوسه به لب های نازنینش زد

که پاره های جگر را به سینه پنهان داشت