اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

به زهر ربط ندارد اگر جگر می سوخت 

درون طشت غروری کنار در می سوخت 

میان کوچه عصا بود شانه ی کرمی 

که از جسارت شیطان رهگذر می سوخت 

شکسته سینه و بازوی کهکشانی که 

حسن ترین جهتش ... آه بیشتر می سوخت 

چهل حرامی و یک ریسمان و طفلی که 

به حال غربت تنهاترین پدر می سوخت 

میان این همه هیزم میان این همه دود 

چقدر بال ملائک چقدر پر می سوخت 

...

و بغض دشمنی با علی است میدانیم 

در و سر و جگر و دامنی اگر می سوخت 

هامبورگ 13/1/1392

سید علیرضا شجاع