اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

داغی نهفته است در این قلب پاره‌ام

همچون حباب منتظر یک اشاره‌ام

عمریست لحظۀ گذر از کوچه‌هایِ تنگ

آن صحنه غرور شکن در نظاره‌ام

گفتم به زهر:خوب اثر کن بر این جگر

در دست‌های توست فقط راه چاره‌ام

در ظلمت همیشۀ شب‌های کوچه‌ها

ولله روضه‌ام جگر پاره زهر نیست

من کشته ی شکستن یک جفت گوشواره‌ام

در جستجویِ تکّه چندین ستاره‌ام

چون مادرم تمامِ تنم سوخت ای خدا

امّا به سینه است تمامِ شراره‌ام

اسرار کوچه را نتوان گفت با کسی

راویِ این حقیقت پر استعاره‌ام

یک جمله‌ای بگویم و ای خاک بر سرم

بگذاشت پا به چادر و رد شد ز مادرم

شاعر: قاسم نعمتی