اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

قران که گشته است غزلخوان مجتبی

یک شرح کامل است به دیوان مجتبی

دست خداست آنکه کند بین معرکه

تشبیه ذوالفقار به مژگان مجتبی

رزق کریم می طلبی کربلا بیا!

قاسم گشوده سفره احسان مجتبی

بسته نمی شود به طناب عذاب ها

پایی که وا شود به خیابان مجتبی

آب فرات و گندم ری، استعاره اند

از آنچه داشت در دل خود، نان مجتبی...

شاعر:احمد بابایی