اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

یا امام حسن (ع)

تا بخشش عطای کریمان همیشگی ست
در این محیط بوی خوش نان همیشگی ست

انها گدایشان غم فردا نمیخورد
اینجا بنای سفره احسان همیشگی ست

دست کریم خسته بخشش نمیشود
هر چند التماس گدایان همیشگی ست

آقایی و کمال حسن جان فاطمه
مانند آیه آیه قرآن همیشگی ست

از عرش و فرش بر در او صف کشیده اند
یعنی که رفت و آمد مهمان همیشگی ست

در خشکسال زندگی و قحطی امید
در خانه اش ترنم باران همیشگی ست

لبخند او خلاصه هر مهربانی است
رو به گدا تبسم ایشان همیشگی ست

حسن کردی