اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

تقدیم بہ ڪریم ابن الڪریم حسن بن علی(ع):

.

.

گمنامیِ اورا نفهـمیدند نامے هـا

هـرگز نشد آشفتہ از بے احترامے هـا

آرے نشان از داغیِ بازارِ تهـمت هـاست

وقتے ڪہ خالے میشود دورت ز عامے هـا

در مهـربانے شهـرہ بود آنقَدْر ڪہ حتی

خوردند از نان حلالِ او حرامے هـا

حتے سگے را رد نڪرد از سفرہ ے لطفش

لبخند میزد در جوابِ بے مرامے هـا

در بین شهـرے ڪہ محبت را نمے فهـمید

تنهـا "حَسَن" هـم سفرہ میشد با جُذامے هـا

من شڪ ندارم ڪامِ او با زهـر شیرین شد

زهـرے ڪہ مرهـم بود خود بر تلخڪامے هـا

.

محسن_کاویانی