اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

جواد کلهر

حسن هم مادری دارد که می بیند محبان را

به محشر می کند کاری که نبود بیم انسان را

به جمعی که بود نام حسن زینت بر آن مجلس

خودش با اشک دیده می کند تکریم مهمان را

ببخشد از برای او  خدا اینقدر در محشر

به دستش فاطمه دارد مگر سی جزء قرآن را

کند هرکس توسل بر امام مجتبی اینجا

دگر نادیده می گیرد سخاوت های سلطان را

عجب نبود اگر عیسی شود مسکین دربارش

ز خاک کوی او داده شفا بیمار بی جان را

شود سیراب هرکس که به خاک کوی او بنشست

گیاه تشنه داند قدر ابر و باد و باران را

نباشد ایمن از آتش کسی که بی علی باشد

به دریا رفته می داند مصیبت های طوفان را