اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع)

علی ذوالقدر

بر کویر سفره های سائلان باران تویی

رحمت بی انتهای حضرت منان تو.یی

آنکه بوده خاندانش از ازل مسکین منم

آنکه بوده خاندانش از ازل سلطان تویی

جود و احسان ترا نازم که در بین خانه ات

سائلان هستند صاحبخانه و مهمان تویی

هرکجا حرف از کریمان دو عالم می شود

اولین نامی که هرکس می گند عنوان تویی

ظاهرت هرگز ز مسکین بهتر و برتر نبود

آنکه قبرش نیز شد با سائلان یکسان تویی

پاسخت بر ناسزای دشمنت لبخند بود

خیر خواه مهربان خیل بدخواهان تویی

شیر میدانی تو با یک ضربه در جنگ جمل

آن شتربان را زمین انداخت از کوهان تویی

صلح تو فرقی ندارد با نبردت در جمل

اتحاد کامل آرامش و طوفان تویی

حال یک غمدیده را غمدیده می فهمد فقط

بر دل پر درد مادر مرده ها درمان تویی

یک نفر فهمیده باشد درد زهرا را اگر

ان تو هستی آن تو هستی آن تو هستی آن تویی

بعد از آن کوچه فقط روی لب تو آه بود

غصه می خوردی از اینکه قد تو کوتاه بود