شهادت امام حسن (ع) و رحلت پیامبر (ص)

به ذکر حسن جان شد ایندم/ز دیده روان اشک پاکی

 دوباره دل بی قراران/شده زائر قبر خاکی

شده قلب من چون کبوتر/وَ پر میزند سوی آنجا

 به عشق امامی غریب و/به شوق گلستنان زهرا

بُود ذکر جانم/به چشمان گریان

حسن جان حسن جان/حسن جان حسن جان

یا حسن یابن الزهرا...

حسن آن امام غریبی/که بر درد عالم طبیب است

حسن آن امام غریبی/که در خانه اش هم غریب است

کسی که شد از زهر همسر/جگر پاره ی راه قرآن

زند ناله زهرای اطهر/حسن جان حسن جان حسن جان

به عالم به عالم/غمش بی قرینه

بنالم برای/غریب مدینه

یا حسن یابن الزهرا...

حسن آنکه عمرش به سر شد/به اندوه و درد و مصیبت

 حسن زخمی تیغ کوچه/حسن کوچه گرد مصیبت

حسن شاهد اشک مادر/حسن ناظر روی نیلی

حسن روضه خوان مدینه/حسن راوی ضرب سیلی

 شده همچنان گل/چه پژمرده مادر

به پیش دو چشمش/زمین خورده مادر

یا حسن یابن الزهرا...