پاسخ به:استفتائات آیت الله مظاهری
جمعه 12 آبان 1396 5:45 PM
پرسش :
جعفر بن محمّد از پدرش، از جدّش از علی بن أبی‌طالب علیهم السّلام نقل می‌كند كه آن حضرت از پیغمبر اكرم «صلّی الله علیه وآله وسلّم »شنید كه فرمود: «ای علی تو را وصیت می‌كنم به اموری و بر آن مواظبت نما، كه تا وقتی بر آن مواظبت كنی در خیر و سعادت خواهی بود.» سپس حضرت چند مورد را ذكر فرمودند تا به اینجا رسیدند: «یا علی! بر زنان جمعه و جماعت، اذان و اقامه، عیادت مریض، تشییع جنازه و هروله بین صفا و مروه، دست كشیدن به حجر الاسود (به هنگام ازدحام كه موجب برخورد بین زن و مرد می‌گردد)، همچنین تراشیدن موی سر نیست. زن نباید قضاوت كند، و مورد مشورت نباید قرار گیرد، و ذبح جز در وقت ضرورت نباید بكند، و تلبیه (لبّیك اللّهمّ لبّیك) نباید بلند بگوید، در كنار قبر نایستد و خطبه (روز جمعه) را نشنود، ازدواج را خود به عهده نگیرد، از خانه بی‌اذن شوهر بیرون نرود و اگر برود خدا و جبرائیل و میكائیل او را لعنت كنند و از خانه شوهر چیزی جز با اجازه شوهر نبخشد، و شب را نخوابد در حالی كه شوهر بر او خشمگین باشد، اگر چه شوهر به او بدی كرده باشد» و تا آخر. چرا بعضی از قسمت‌های این حدیث با فقه امروز مغایرت دارد؟ مثل حضور در نماز جمعه و جماعت و همچنین رفتن به تشییع جنازه و عیادت مریض و ... لطفا توضیح فرمایید.
پاسخ :
اگر بيرون رفتن زن از خانه و لو براي جمعه و جماعت و امور دينی موجب فساد اخلاقی شود، بايد نرود و عبادت او در خانه بهتر است. ولی اگر فساد اخلاقي نداشته باشد، بيرون رفتن او بهتر است. و آنچه گفته شد، جمع ميان روايات است که فتوای مراجع نيز می‌باشد.
منبع: almazaheri.ir
