موزه های تاریخ و فرهنگ آمریکا و آفریقا
پنج شنبه 27 مهر 1396 7:28 AM
تاریخ و فرهنگ آمریکا و آفریقا در هم ادغام شده و وابستگی تنگاتنگی به هم دارند. برای آشنایی بیشتر با این دو فرهنگ، بهتر است سری به موزههای آمریکایی آفریقایی بزنیم.
تا به حال این فرصت پیش نیامده بود که در چنین مقیاس بزرگی بتوان به موضوع تاریخ و فرهنگ آمریکایی آفریقایی پرداخت تا این که در سال ۱۹۲۹، بعد از جنگ به دستور رئیس جمهور وقت، آقای «کالوین کولدیگ»، (Calvin Coolidge) برای یادبود جانباختگان جنگ، هیئتی مسئول برنامهریزی برای ساخت این موزه شدند؛ ولی این پروژه بسیار به تاخیر افتاد. تا این که کلنگ این پروژه بعد از امضای موافقت بوش در سال ۲۰۰۳ زده شد. بوش در این سال مجوز لازم برای ساخت این موزه را صادر کرد.
موزهی ملی تاریخ و فرهنگ آفریقا-آمریکا در واشنگتن یکی از زیباترین موزههای آمریکا است. این موزه به عنوان یکی از موزههای برجستهی جهان است که در زمینهی نمایش ادغام این دو فرهنگ میدرخشد.
موسس این موزه «لونی بانچ»، (Lonnie G. Bunch III) میگوید: تجربهی این فرهنگ آمریکایی آفریقایی باعث میشود تا بفهمیم آمریکا از کجا آمده است.
مهم نیست که تحقق این پروژه چه قدر به طول کشید، استقبال بینظیر از افتتاح این موزه حاکی از آن است که نیاز به چنین موزهی فرهنگیای به شدت گذشته باقی است. در حال حاضر بازدیدکنندگان قادر هستند از بیش از ۴۰۰ مورد صنایع دستی و آثار تاریخی که مربوط به فرهنگ آمریکایی-آفریقایی است، دیدن کنند.
این بازگشایی در زمانی بهتر از این نمیتوانست رخ دهد. فشارهای نژادی در حال حاضر در آمریکا بالا است. مردم سیاهپوست در مقابل خشونت پلیس اسلحه میکشند، ورزشکاران در زمان پخش سرود ملی اعتراض میکنند و بازیگران در زمان دریافت جایزه از تریبون استفاده میکنند تا آکاهی عمومی را بالا ببرند.
بدون شک این موزه ارزش دیدن را دارند. قبل از افتتاح این موزه، داستانهای مربوط به تاریخ آمریکایی-آفریقایی در موزههای کوچکتر گفته میشد. این مقاصد به بازدیدکنندگان کمک خواهد کرد که با این دسته از موزهها بیشتر آشنا شوند.
کابین مخصوص بردهداری از کارولینای جنوبی بین آثار نمایش داده شده است. بازدیدکنندگان میتوانند از این اثر دیدن کنند و اطلاعاتی در مورد تاریخ بیرحم بردهداری کسب کنند. اساتید مطلعی، برای یادبود بردهها و با تمرکز بر روی موضوع بردهداری در گذشته، تورهایی برگزار میکنند.
جنگجوهای ارتش ایرمن در مقابل قانون برابر با ارتشیهای دیگر نبودند، ولی این موضوع مانع از دفاع آنها از کشورشان نشد. در این موضوع آثاری از نحوهی آموزش وتمرینات این ارتش و نقش مهم آنها در ارتش کل کشور وجود دارد. همین طور آثاری از مردی که به دم قرمز شهرت داشت و زندگی شخصی او وجود دارد. برای قدردانی از این مرد پارکی در آلاباما به نام او ساخته شده است.
همهی آمریکاییها به این محل ادای احترام میکنند، ولی این آثار برای ممفیس بسیار مهم است. این آثار نشاندهندهی شکلگیری قانون این ایالت در سال ۱۹۳۰ میلادی است. بازدید از آثار باستانی این موزه با موسیقی، داستانخوانی و تماشای فیلمهای قدیمی که با کمکهای مردمی راهاندازی شده، همراهی میشود. موزهی ملی موسیقی آمریکایی آفریقایی در نشویل در سال ۲۰۱۸ میلادی افتتاح خواهد شد.
نام مردان آمریکایی آفریقایی که به عنوان کارگران کارخانهی اتومبیلسازی کار میکردند، به خاطر خدمات خوب و از خودگذشتگیشان در تاریخ ثبت شده است. آنها مردانی بودند که ساعتهای متمادی به خاطر ۶۰ دلار پول که بیش از نیمی از این پول را برای رفت و آمد به کارخانه خرج میکردند، کار میکردند. شرایط زندگی و کار آنان در این کارخانه در موزه به زیبایی به نمایش گذاشته شده است. روند بهتر شدن شرایط از نظر قانون کار برای این کارگران هم جز آثار نمایش دادهشده در موزه است.
سربازان بوفالو عدهای از بردههای سیاهپوست در زمان جنگ بودند که بعد از اتمام جنگ هم، به ارائهی خدمات به آمریکاییها پرداختند به همین علت از طرف آمریکاییهای بومی به این نام معروف شدند. در موزه از زحمات این گروه برای حفاظت از کشور قدردانی شده است. قابل ذکر است امنیت این مردم به خاطر رنگ پوستشان همیشه در خطر بوده است.
تعداد موزههایی که به تاریخ ارتشی اختصاص یافتهاند، در آمریکا زیاد است. موزهی ملی حقوق ارتش در ممفیس یکی از این موزهها است که در هتل لوراین واقع شده است، جایی که مارتین لوتر در سال ۱۹۶۸ در حالی که در بالکن اتاقش ایستاده بود، ترور شد. بازدیدکنندگان میتواند از داستانهای تاریخی که به صورت صوتی در این محل پخش میشود هم استفاده کنند.
قبل از این که «جکی رابینسون»، (Jackie Robinson) مشهور شود، بازیکنان آمریکایی-آفریقایی سخت در تلاش بودند تا نام خود را به گوش همه برسانند. لیگ سیاهپوستان محلی برای این افراد فراهم آورده بود تا بتوانند در جامعهی پر از تبعیضنژادی آن زمان بیسبال بازی کند. این موزه موقعیتی را فراهم آورده تا با چالشها و مبارزههای بازیکنان معروف و غیرمعروف و پراستعداد آن زمان و شیوهی زندگی آنها بیشتر آشنا شویم. در این موزه، قسمتی مربوط به موسیقی جاز آمریکایی هم وجود دارد که واقعا ارزش دیدن را دارد.
این موزه مربوط به تاریخ گاوچرانهای سیاهپوست است که به دلایل مختلفی به آمریکا آمده بودند و روش خود را برای زندگی در این قاره داشتند. این موزه در خانهی سابق اولین بانوی سیاهپوست فیزیکدان، خانم «جاستینا فورد»، (Justina Ford) درست شده است. صنایع دستی و عکسهای مربوط به آن زمان در این موزه به نمایش گذاشته شده است.
این موزهی ۴۰۰۰ متر مربعی، سهم بزرگی از نمایش تاریخ آمریکایی-آفریقایی را بر عهده دارد. قسمت مربوط به موسیقی هیپ هاپ مثال خوبی از جذابیت این موزه برای مخاطبان جوانتر است.
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست