لکسینتن، کشتی ارواحی که به موزه تبدیل شد

کشتی‌ها به خصوص آن‌هایی که به نحوی با جنگ در ارتباط بودند، مکانی ایده‌آلی برای وقوع پدیده‌های ماورایی هستند. مقصد گردشگری امروز ما یکی از آن‌ها است.

«یو اس اس لکسینتن» (USS Lexington) که اغلب با نام مستعار «روح آبی» شناخته می‌شود، یک ناو هواپیمابر قدیمی است که در طول جنگ جهانی دوم  برای حضور در نیروی دریایی ایالات متحده ساخته شد. در طول سال‌ها این کشتی هم همچون بسیاری از ناوهای جنگی دیگر بارها درگیر جنگ شده و در این میان هم صدمه دید و هم تعدادی از خدمه‌اش جان خود را از دست دادند.

در واقع این کشتی در اغلب نبردهای مهم دوران جنگ جهانی دوم حضور داشته است و طبق آمارهای موجود بیش از سیصد نفر از خدمه‌ی آن در طول دوران فعالیتش کشته شدند. این روزها اما این کشتی تغییر کاربری داده شده و به عنوان موزه مشغول فعالیت است. اما به هر حال آن دوران پرالتهاب تاثیرات خود را روی وضعیت کشتی نهاده، به طوری که تعدادی از بازدیدکنندگان کشتی گزارش دادند که با چیزهایی عجیب و ماورایی رو به رو شده و شنونده‌ی صداهای مرموزی بودند. همین امر باعث شد تا گروهی از کارشناسان حوزه پدیده‌های ماورایی و غیر قابل توضیح سری به این کشتی زده و به بررسی وضعیت آن بپردازند. 

گزارشات این گروه حاوی نکات جالبی است. هرچند نتیجه‌گیری نهایی چندان قاطعانه بیان نشده و هنوز جای اما و اگرهای بسیاری است، اما به هر حال این مسئله بین گردشگران و بازدیدکنندگان مورد توجه قرار گرفته و گروهی به خاطر تجربه‌ی این وقایع عجیب به این کشتی سر می‌زنند. به همین مناسبت بد نیست ما نیز سری به این کشتی زده و کمی بیشتر با تاریخچه و وضعیت امروز آن آشنا شویم، در این گشت و گذار با گردشگری وحشت همراه باشید.

عملیات ساخت این کشتی برای نخستین بار در سال ۱۹۴۱ توسط کارخانه‌ی کشتی‌سازی «بتلیهم استیل» (Bethlehem Steel) در «کوئینسی» ایالت ماساچوست آغاز شد. در ابتدا قرار بود این کشتی نام دیگری داشته باشد، ولی در ماه ژوئن کارگران کشتی‌سازی از مسئولان نیروی دریایی تقاضا کردند نام کشتی را در جهت احترام به کشتی دیگری که دو دهه قبل در جریان «نبرد دریای مرجان» «Battle of the Coral Sea» غرق شده بود، به لکسینتن تغییر دهند. بعد از کسب موافقت مقامات نیروی دریایی این کشتی رسما در تاریخ ۱۶ ماه ژوئن سال ۱۹۴۲ از «USS Cabot» به «USS Lexington» تغییر نام داد. سرانجام ساخت لکسینتن در ۲۳ سپتامبر سال ۱۹۴۲ و با حمایت فردی به نام «تئودور داگلاس رابینسون» به اتمام رسیده و برای نخستین بار این کشتی در ۱۷ فوریه سال ۱۹۴۳ با هدایت کاپیتان «فلیکس استامپ» فعالیت خود را آغاز کرد.

نیروی دریایی ژاپن این کشتی را «روح» نامید، چرا که چندین بار گزارش غرق شدن آن داده شد، اما مجددا این کشتی ظاهر شده و به فعالیت خود ادامه داد. در آن زمان سعی می‌شد با استفاده از اشکال و رنگ‌آمیزی خاص کشتی‌ها را استتار کرده و آن‌ها را از دید دشمن پنهان کرد. اما لکسینتن خیلی سریع به نبرد ملحق شده و فرصتی برای استتار آن نبود، با این حال رنگ آبی تیره کشتی خود بهترین استتار برای این کشتی به شمار می‌رفت و همین امر باعث شد که خدمه کشتی آن را به صورت مستعار «روح آبی» بنامند.

البته شایعاتی در دست است که طبق آن‌ها در طول جنگ کشتی به سختی صدمه دیده بود، ولی بلافاصله یک ناو هواپیمابر جدید با همان نام شروع به فعالیت کرد تا نیروی دریایی ژاپن را سردرگم کرده و روحیه‌ی آن‌ها را متزلزل کند. 

حضور پررنگ این کشتی و رشادت‌های خدمه آن در طول جنگ باعث شد که لکسینتن موفق به دریافت ۱۱ ستاره جنگ و نیز تقدیرنامه ریاست جمهوری شود. بعد از اتمام جنگ جهانی این کشتی به مرخصی رفته و مدتی از فعالیت کناره گرفت. اما بعد از مدرنیزه شدن، مجددا در اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ فعالیت خود را از سر گرفته و به عنوان ناو جنگی مورد استفاده قرار گرفت. لکسینتن بعدها باز هم تغییر کاربری داده و مجددا در کلاسی دیگر به به فعالیت خود ادامه داد. باید گفت این کشتی بیشتر عمر خود، یعنی نزدیک سی سال را در سواحل شرقی سپری کرده است.

در نهایت در سال ۱۹۹۱ لکسینتن بالاخره بعد از سال‌ها خدمات‌رسانی بازنشسته شد، کشتی که در میان هم‌رده‌های خود رکورددار بوده و بیش از هر کدام از آن‌ها فعالیت داشت. در این دوران بود که این کشتی جابه جا شده و در نهایت در «کورپوس کریستی» (Corpus Christi) تگزاس به عنوان موزه آغاز به کار کرد. در سال ۲۰۰۳ این کشتی به عنوان یک بنای تاریخی و ملی معرفی شده و از سوی دیگر به عنوان قدیمی‌ترین کشتی باقی مانده جهان از دوران جنگ جهانی دوم شناخته شد.

این روزها بازدیدکنندگان به تماشای این موزه‌ی جنگی رفته و از خلال دیواره‌های فلزی و عرشه‌های متعدد آن، نگاهی به گذشته و تاریخی واقعی دارند که روزگاری بخشی از زندگی روزمره‌ی این ناو و خدمه‌ی آن بود. اما صرف نظر از این ارزش تاریخی، کشتی لکسینتن از لحاظ ماورایی نیز به شهرت رسیده و به عنوان یکی از کشتی‌های معروف و تسخیر شده جهان به شهرت رسیده است.

«جودیت ویپل» مورخ این موزه با تیم متخصصان پدیده‌های ماورایی همکاری داشته است. او می‌گوید اعضای تیم تحقیقاتی را در ابتدا به یکی از عرشه‌های کشتی برده است، جایی یک هواپیمای ژاپنی پس از برخورد منفجر شد. ظاهرا در جریان این انفجار ۵۰ تن کشته شده‌اند. او در ادامه آن‌ها را به آشیانه کشتی راهنمایی کرده، جایی که یک بازدیدکننده گزارش داده مردی را در یونیفورم نیروی دریایی زمان جنگ جهانی دوم مشاهده کرده که یکباره ناپدید شده است. همچنین او محلی را به افراد نشان داده که در آنجا به همراه همکار دیگرش در موزه، شنونده‌ی صداهایی عجیب بودند. «اندی کاردیل» دیگر کارمند موزه است که در شفیت خود در عرشه دوم کشتی، صدای مردانی را شنیده که فریاد می‌زدند و حتی پیکره‌هایی را مشاهده کرده که به سمت راهروها می‌دویدند.

در طول تحقیقات یکی از اعضا به دلیل معده درد و مشکلات تنفسی ناگزیر از ترک گروه شد. دو نفر دیگر در راهروهایی در همان نزدیکی صداهای عجیبی را ثبت کردند که از بالای سرشان به گوش می‌رسید. در عرشه اول، دو نفر دیگر صدایی گوش‌خراش شنیدند که به افتادن ابزار بی‌شباهت نبود. در موتورخانه کشتی بازرسان صدای زنی را شنیدند و فکر کردند یکی از همکاران‌شان است، همکاری که در همان زمان هفت طبقه بالاتر و در عرشه دیگری حضور داشت! 

این صداهای ضبط شده به دقت مورد آنالیز قرار گرفتند و در بررسی‌ها مشخص شد که روی نوار چیزی شبیه به سرفه کردن و نیز جیغ کشیدن ضبط شده است. در مورد صدای شنیده شده در موتورخانه هم مشخص شد که یک خدمه‌ زن در طول جنگ در این بخش کشته شده است.

دیگر کارمند موزه اعضای تیم تحقیقاتی را به محلی برد که کارمندان بارها در آنجا دود سیگار استشمام کرده و حس می‌کردند که تحت نظر هستند. او همچین آن‌ها را به بالکن فوقانی برد که بارها صدای کودکان را از آنجا شنیده شده بود. در طول بررسی‌ها حتی افراد گروه صدای ناله کردن کسی را در بخش تحتانی کشتی شنیده و آن را نیز روی نوار ضبط کردند.

البته سرپرست تیم در این میان نظراتی متفاوت داشت. او معتقد بوده تمامی این مسائل ناشی از فضای بزرگ کشتی است و صداهایی هم که به گوش می‌رسند یا ناشی از وضعیت دیوارهای فلزی  یا سر و صدای عرشه فوقانی است. اما تصاویر ضبط شده‌ی دوربین‌ها دست کم در یک مورد، حضور شبحی نامشخص را ثبت کرده است که باز هم نمی‌توان به قطعیت در مورد آن اظهار نظر کرد. در نهایت محققان اگرچه معتقد هستند چیزی در این کشتی در حال رخ دادن است، اما نتوانستند به نتیجه‌ای مشترک رسیده و با یقین رای به تسخیر شده بودن این مکان بدهند.

به هر حال هنوز هم ناو هواپیمابر لکسینتن به عنوان یکی از کشتی‌های جن‌زده جهان شناخته می‌شود، باید منتظر بود و دید که تحقیقات بعدی در مورد این مسئله چه حقایقی را روشن خواهند کرد.