خوشا به سعادت کسی که نمی اندیشد، چرا که او بر مبنای غریزه و به پاس تعریف روشن اندام خود، آن را عملی می سازد؛ چیزی که همه ی ما باید از بیراهه ها و در نتیجه ی تعریفی ورای اندام یا جامعه عملی سازیم. فرناندو پسوآ