انسان از بدو تولد تا مرگ به مثابه ی برده ی بیرونی خویشتن خویش، که حیوانات نیز چنین اند، زندگی می کند. او در طول زندگی اش، زندگی نمی کند، بلکه با پیچیدگی های فراخ در ابعاد گسترده به زندگی نباتی دامن می زند. فرناندو پسوآ