كمال خوش رفاقتى

حضرت صادق علیه‏ السلام از پدر بزرگوارش امام باقر علیه‏ السلام روایت مى‏كند: على علیه‏ السلام با ‏مردى از اهل ذمّه همراه شد . مرد ذمّى به او گفت: اى بنده خدا! قصد كجا دارى؟ ‏حضرت فرمود : كوفه . هنگامى كه بر سر دوراهى راه ذمّى تغییر كرد حضرت هم مسیرش ‏را از كوفه به مسیر ذمّى تغییر داد .

ذمّى گفت : تو خیال كوفه نداشتى؟ فرمود : آرى خیال ‏كوفه داشتم . ذمّى گفت : راه را رها كردى ؟ فرمود : دانستم. گفت : در حالى كه دانستى ‏چرا همراه من شدى؟

فرمود : این از كمال خوش رفاقتى است كه فرد دوستش را هنگام ‏جدایى مشایعت كند و پیامبر ما این گونه به ما فرمان داده است. ذمّى گفت: پیامبر این چنین ‏گفته است؟

حضرت فرمود : آرى. ذمّى گفت : تنها پیرو واقعى او كسى است كه از او در ‏كارهاى با ارزش پیروى كرده است و من نزد تو شهادت می دهم كه من هم بر طریقه و روش ‏تو هستم. پس ذمّى با على علیه‏ السلام بازگشت و زمانى كه حضرت را شناخت مسلمان شد.

منبع:
برگرفته از کتاب عبرت آموز / استاد حسین انصاریان

تبیان