"... چگونه می‌شود که ما هر دو در هم بنگریم و با هم آشنایی ندهیم، نگاههامان در هم افتد و دلهامان خبردار نشود، چشمهامان تصویر یکدیگر را در خود ببیند و گونه‌هامان به رنگ شرم نگردد، ناگهان در برابر هم قرار گیریم و نبضمان، بی‌تفاوت، ضربان همیشگی خود را تعقیب کند!مگر می‌شود؟..."