"... در دردها دوست را خبر نكردن، خود یك عشق ورزیدن است. تقیه‌ی درد، زیباترین نمایش ایمان است. به محبت خلوصی می‌بخشد كه سخت شیرین است. رنج تلخ است، اما هنگامی كه تنها می كشیم،تا دوست را به یاری نخوانیم، برای او كاری می كنیم، و این خود دل را شكیبا می كند، طعم توفیقی می‌چشاند..."