"... آنچه مدینه، شهری کوچک و فقیر با دیواره‌های گلی و چند درخت خرما را بر روم، تیسفون، و استخر، کانون‌های بزرگ قدرت و مدنیت آن عصر، فضیلت می‌بخشد، و صفّه‌ي ساده و گردآلود مسجد محمد را، در چشم ما، از تالار پرشکوه و خیره‌کننده‌ي سنای روم، و آپادانای تخت جمشید، عزیزتر می‌سازد. آنچه برای ما اساس و آرمان است، ایمان و ارزش است، آنچه به آدمی جهت می‌دهد، به زندگی معنی می‌بخشد، و می‌آموزد که "بودن" چرا ؟ و "زیستن" چگونه؟..."