کنترل بدقلقی کودکان

کنترل بدقلقی کودکان – قسمت چهارم

پس از طوفان
خوب می دانیم که فرایند رشد کودک سال های بلندی را در برمیگیرد ، پس پشت سرگذاشتن چند نحسی و بدقلقی از اهمیتی برخوردار نیست. به زبان ساده تر ، برای این که شخص حتی المقدور در بلند مدت از دامنه و شدت آن کاسته و در عین حال به عزت نفس و خودباوری کودک اختلالی وارد نیاورد باید هوشمندی و موقع شناسی خود را به اوج برساند.
کودک جهت جلب توجه مادر دست به اقدامات برانگیزاننده ی این چنینی می زند. لذا بر این باوریم که واکنش سنجیده ی ما پس از طوفان کودک به مراتب کارآمدتر از واکنش های فرد در جریان داد و بیداد و جاروجنجال می باشد.
به زبان ساده تر ، پاسخ های پس از آرام گیری مهمتر از واکنش های در جریان عمل می باشد.
او را بوسیده و آشتی کنید
نتایج حاصله از پژوهش ها و تحقیقات معتبر و  وسیع الطیف حاکی از این است که کودکانی ، که پس از خاموش شدن و آرام گرفتن با آغوش گرم والدین خود مواجه می شوند ، در آینده به نسبت کمتری دستخوش هیجانات آزارنده شده و مدت زمان این گهگیری ها نیز کوتاه تر از حالتی است که پاسخی گرم را پس از طوفان دریافت نمی دارند.

بنابراین بوسیدن و توجه کردن به کودک پس از خاموش شدن یکی از ابزارهای مهم و کارآمد کنترل ناسازگاری نوپایان می باشد ، زیرا کودک به واسطه این واکنش پیام های زیر را دریافت می کند :
1 . هنوز وابسته و متعلق به اینجا بوده و والدین برایم دل می سوزانند.
2 . کودک درمی یابد که در صورت فروپاشی روحی و متلاشی شدن نیز ، در راستای انسجام و یکپارچگی شخصیتی او تلاش محسوس می شود.
کودک درسی که از در بغل گیری و در آغوش گرفتن ، می آموزد این است که اگرچه در جریان فریاد زدن و جیغ کشیدن به وی اهمیتی نمی دادید ، با این وجود اکنون به او عشق ورزیده و مهر و محبت خود را نثارش می کنید.
این امر سبب میشود که عزت نفس و تزلزل باوری او ترمیم شده و به اعتماد به نفس کارآمدی جهت پشت سرگذاشتن دشواری های کودکی و رشدی نائل گردد. به زبان دیگر از این که در رابطه با این دشواری ها با او هم دردی می کنید ، احساس خشنودی و رضایت کرده و قلبا شاکر و ممنون شما می باشد.
نکته مهمی که باید به آن توجه شود این است که نوع پاسخ و گرم گرفتن والدین انواع و اقسام گوناگون دارد ، که فرد باید هوشمندی به خرج داده و کارآمدترین شکل آن را در برابر کودک ارائه دهد. به بیان ساده تر ، موقعیت شناسی در این خصوص اهمیتی انکار ناپذیر دارد.
برای مثال نباید طوری عمل شود که کودک بپندارد همه چیز به یکباره تمام شده و به سر جای اولش بازگشته است.
درسطور گذشته یادآور شدیم که پس از توفان لازم است کودک درس های لازم را فراگیرد ، تا به این واسطه در آینده حتی المقدور موجبات آرامش خاطر بیشتر والدین و اعضای خانواده ی خود را فراهم آورده و تعاملات مثبت تری را از خود عرضه دارد.
لذا جهت نیل به مقصود شایسته است که در این مرحله هر چه ظریف تر به فاکتورهایی چون سرخوردگی و یاس ، خشم و غضب ، حزن و اندوه ، سردرگمی و سراسیمگی و عشق ورزی به کودک پرداخته شده و مورد بحث و فحص و تجزیه و تحلیل قرار گیرند تا به این وسیله کودک درس های خود را بیاموزد .
دستیابی به این هدف لوازمی دارد که ذیلا به‌آنها اشاره خواهیم کرد :
1 . در آغوش گیری خاموش :
روشن است که در جریان قشقرق توفنده هر دو طرف مسئله دستخوش هیجانات و احساسات افسار گسیخته و آزارنده میشوند و کنترل کردن این احساسات ناخوشایند در بدو امر دشوار می باشد.لذا باید خویشتنداری فرد بزرگسال در این مقطع زمانی کاملا محسوس باشد ، زیرا هر گونه ندانم کاری و باری به هر جهت عمل کردن نه تنها نتایج دلخواهی را به دست نمی دهد ، بلکه مانع از این میشود که کودک درس های کارآمد و خویشتندارانه را بیاموزد.
چون همان طور که پیش تر یادآور شدیم بسیاری از این احساسات بروز کرده باید دقیقا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند.
پس شایسته است که در ابتدای کار غلیان های توفنده مهار شوند و این امر مستلزم این است که مادر به طور خاموش کودک برآشفته ی خود را در آغوشش بفشرد.
منبع : کتاب چگونه الم شنگه ی کودکان را مهار کنیم