کنترل بدقلقی کودکان

کنترل بدقلقی کودکان –قسمت دوم

قرص ایستادن
در هیچ حالت و شرایطی در برابر جیغ و فریاد کودک کوتاه نیامده و در برابرش تسلیم نشوید ؛ چون شما رئیس و مسئول او بوده و کودک باید خود را با شرایط و خواسته های شما وفق داده و سازگار سازد.
شما سرد و گرم چشیده ی روزگار بوده و منافع او را بیش از هر کس دیگری در نظر گرفته و درصدد تحقق آنها می باشید و این در حالی است که کودک تابع احساسات و هیجانات گذرای خود می باشد. پس در همه حال و شرایط ، قرص و محکم در برابر فزون خواهی های کودک لجوج و سمج بایستید.
از سویی دیگر لازم است که به این موضوع از زاویه ای دیگر بنگرید. به زبان ساده تر حتی المقدور حقوق کودک را به عنوان یک انسان در نظر بگیرید. فرضا در همه ی حال و شرایط باید پاسخ های شما منطقی و معقول بوده و نمودی از عناد و سادیسم نداشته باشد.
زیرا اگر پاسخ ها منفی ، نامعقول و بی اساس باشند این امر سبب می شود که بر میزان و شدت و حدّت حملات و گهگیری کودک افزوده شده و او را نتواند به درستی مهارت های کارآمد ارتباطی و تعاملاتی را فرا گرفته و انسانی نرمال و متعارف شود. زیرا عشق ورزیدن به کسی که درخواست های منطقی مان را رد می کند ، بسیار دشوار و طاقت فرسا می باشد.
منظور از (( قرص و محکم ایستادن )) این است که پاسخ منفی را در کمال آرامش و متانت عرضه دارید ، چون اگر شما نیز متقابلا مثل کودک متوسل به جیغ و فریاد شوید تا او را سر جایش بنشانید ، با این کار فقط موجب هراس و وحشت او می شوید و کودک نمیداند که علت داد و بیداد و جارو جنجال شما چیست . لذا قاطعیت توأم با آرامش و متانت کارآمدترین شکل پاسخ به بدقلقی کودک است.
باری ، چنانچه در رابطه با کودک مواجه با چنین موقعیتی شده اید و پاسخ منفی شما موجب بروز جاروجنجال و نحسی شده است ، در هیچ حالتی نظر خود را عوض نکرده و قاطعیت و صلابت‌خود را همچنان حفظ نمائید ، چون کودک به این باور می رسد که لجاجت او سبب تغییر تصمیم تان شده است.
لذا لازم است که در رابطه با هر پاسخی هوشمندی به خرج داده و آگاهانه و قاطعانه رأی‌خود را بر زبان آورید. پیش تر نیز یادآور شدیم که پاسخ های نامعقول و غیر قابل پذیرش از کارآیی لازمه برخوردار نمی باشند.
باری چنانچه متوجه اشتباه خود شدید ، بگذارید داد و بیداد کودک روال عادی‌خود را طی کرده و پس از آرام گرفتن نوپا خالصانه از او پوزش بطلبید و تصمیم اشتباه‌خود را به آگاهی او برسانید.
این امر سبب میشود که از این تجربه ی دردناک درس های لازمه را فراگیریم ، زیرا چنانچه کودکان دریابند که ما نیز به عنوان یک بزرگسال جایزالخطا بوده و به آن معترف هستیم ، بیش از گذشته به ما عشق خواهند ورزید.
به هر شکل این فروتنی و خودشکنی سبب می شود که کودکان ما را الگو قرار داده و در صورت مرتکب شدن اشتباهی پوزش طلبیده و فرایند رشدی‌خود را هر چه درست تر پشت سر گذارند و نه تنها عضوی مطلوب برای خانواده باشند ، بلکه در سطوح وسیع تر نیز بتوانند وارد ارتباطاتی سازنده و معقول با دیگران شده و در راستای تحکیم پایه های انسانیت گام بردارند.

یکی از محرکه های اصلی کج خلقی فقدان توجه به کودک می باشد. به زبان ساده تر کودک به این وسیله درصدد جلب توجه شما است . برای این که درس های لازمه به کودک آموخته شود منطقی است که مادر تا وقتی که کودک جیغ و فریاد را قطع نکرده است این مهم را از وی دریغ دارد.
به علاوه در صورت لزوم ، لازم است که کودک را بغل کرده و تا زمانی که هق هق او متوقف نشده است از راندن کلامی بر زبان خودداری نماید تا امر بر کودک لجوج مشتبه نشود.
بله ، جهت مهار و کنترل کودک باید از تمامی شیوه ها و ابزارهای کارآمد بهره گرفت تا شادکامی اعضای خانواده به بهترین شکل تامین و تضمین شود.
دوری گزیدن
زمانی که کودک ویرش گرفته و دستخوش نحسی و پاپیچی می شود ، بسیاری از والدین و مراقبین جهت خلاصی از این دردسر بدون آن که اهمیتی به بازی کودک بدهند از او فاصله می گیرند تا آرامش خاطر خود را تامین نمایند.
برای ان که این حربه و شگرد کارایی مطلوب‌خود را داشته باشد ، لازم است که این کار همراه با آرامش و خونسردی تام و تمام باشد.
هوشمندی و ظرافت عمل مادر اهرمی راه گشا در رابطه با مهار و کنترل قشقرق های بیهوده و نامعقول می باشد . بنابراین چنانچه با کودکی مواجه می شوید که‌خود را بر روی کف اتاق افکنده و بازی ها و اداهای بدقلقی و نحسی را در می آورد .
باید زیرکانه او را تحت نظر بگیرید تا مبادا آسیبی به خود برساند و زمانی که خیالتان از ایمنی او راحت شد ، آهسته آهسته و پاورچین و پاورچین بدون آن که واکنشی نشان داده و یا این که کلامی بر زبان آورید از وی فاصله گرفته و به این وسیله بی اعتنایی‌خود را کاملا آشکار سازید.
هر گونه واکنش غیرمنطقی شما سبب می شود که کودک به هدفش رسیده و بیشتر از پیش لجاجت کرده و جری شود. پرخاش ، حرف زدن و واکنش نشان دادنتان او را به مقصودش می رساند ، زیرا همان طور که قبلا یادآور شدیم او این کارها را جهت جلب توجه شما انجام میدهد. بلکه ، بگذارید که لجاجت و بدقلقی کودک سیر طبیعی‌خود را طی کرده و پس از خاموش شدن آتشفشان درصدد بررسی مسئله برآئید.
تا جایی که میتوانید به صحنه جنایت و قشقرق بازنگردید ، چون اگر کودک متوجه اثر گذاری و حساسی شما شود بر شدت و حدّت داد و بیداد خود می‌افزاید. زمانی که با چنین صحنه هایی مواجه می شوید ، باید حتی المقدور آرامش و خویشتنداری‌خود را حفظ کنید.
به این منظور خود را با خواندن روزنامه و یا گوش دادن به موزیک سرگرم سازید. از سویی دیگر جهت تخلیه ی انرژی متراکم خود به دست افشانی متوسل شده و یا این که بر روی کوسن یا کاناپه بکوبید و نکته ی مهمی که باید آویزه ی گوشتان باشد این است ، که حتی المقدور از جلوی چشم کودک دور باشید.
منبع : کتاب چگونه الم شنگه کودکان را مهار کنیم؟