۲۰ جاذبه گردشگری وحشت مطرح در آمریکا (قسمت اول)
یک شنبه 15 مرداد 1396 8:11 AM
تاکنون با معرفی شماری از معروفترین مقاصد گردشگری وحشت در اقصی نقاط جهان همراه شما بودیم. در این مجال بد نیست مروری بر ترسناکترینهای آمریکا داشته باشیم.
آمریکا از جمله کشورهایی است که دستی پر در زمینه گردشگري وحشت دارد و در هر گوشه و کنار آن میتوان ردی از دنیای ترس و وحشت را پیدا کرد. به همین خاطر در این مطلب به سراغ معروفترین جاذبههای گردشگری وحشت در این کشور رفته و آنها را به شما معرفی خواهیم کرد، با ما همراه باشید.
این زندان که دست کمی از یک قلعه ندارد، در سال ۱۸۲۹ ساخته شده و به نوعی استانداردهای موجود در زمینهی حبس انفرادی مجرمان را به سطوحی جدید منتقل کرد. زندانیان محبوس در این زندان به تنهایی زندگی کرده، به تنهایی ورزش و حتی غذا میخوردند و حین جابجایی نیز سر آنها با کلاه مخصوص پوشیده میشد. ظاهرا روشهای اعمال شده جهت مجازات زندانیان خاطی نیز در این زندان به سبکی جدید و خشن اجرا میشد.
اکنون این مکان پذیرای هزاران گردشگری است که سالانه به بازدید از موزه این زندان و نیز شرکت در تور ارواح آن میآیند.
این هتل تجربیات عجیبی از حضور مهمانان ماورایی را در کارنامه دارد که از قضا بیش از ترسناک بودن، عجیب و غیرمنتظره هستند. به عنوان مثال یکی از این ارواح عادت عجیبی در آویختن گوشت خام از لوسترهای واقع در اتاق شماره ۲۱۰ دارد. از سوی دیگر روح دو زن اغلب در طبقه سوم هتل پرسه میزنند و گاهی شبها به سراغ مهمانان خفته رفته و سعی میکنند آنها را در خواب خفه کنند.
روحی دیگر جیغ زنان کارمندان هتل را تعقیب کرده و آزار میدهد و حتی گفته میشود هنرپیشهی معروف دنیای فیلم وسترن «جان وین» (John Wayne) در زمان اقامت خود در این هتل، مواجهای ماورایی را تجربه کرده است.
جنگل درختان کاج پاین بارنز در حدود یک میلیون جریب وسعت داشته و در هفت کانتی ایالت نیوجرسی گسترده شده است. در زمان حضور کلنیهای مختلف، این جنگل میزبان کارخانجات و صنایع مختلفی مثل چوب بری، کاغذسازی و غیره بوده و رونق اقتصادی خوبی را تجربه کرد.
اما سرانجام این صنایع تعطیل شدند و ساکنان دهکدههای اطراف هم به دنبال کار به غرب پنسیلوانیا مهاجرت کرده و شهرهای کوچک این نواحی آرام آرام خالی از سکنه شده و در نهایت به شکل شهر ارواح درآمدند. همین مسئله باعث شده که گروهی معتقد به حضور ارواح ماورایی و رخدادهای عجیب و غیر قابل توضیحی باشند که ظاهرا در این مناطق رخ داده و میدهد.
این عمارت در سال ۱۷۹۶ توسط ژنرال «دیوید بردفورد» ساخته شده و امروزه به عنوان یکی از تسخیر شدهترین مکانهای کشور آمریکا شناخته شده و معروف است. برطبق شایعات موجود ظاهرا این عمارت روی قبرستان قدیمی سرخ پوستان بنا شده و دست کم پذیرای ۱۲ روح مختلف است.
معروفترین روح این عمارت، روح بردهای به نام «کلوئه» است که برای انتقام از مالک و ارباب سختگیر خود، دو کودک او را با کیک مسموم کشت. به دنبال این جنایت او به دست دیگر بردگان به دار آویخته و کشته شد. میگویند از آن زمان تاکنون روح او در این خانه پرسه میزند.
کشتی جنگی متعلق به جنگ جهانی دوم که از ۱۹۳۶ تا ۱۹۶۷ در خطوط اقیانوس پیما و به عنوان کشتی لوکس مشغول فعالیت بود. دست کم یک قتل در این کشتی رخ داده و همین امر منبع داستانهای ارواح بسیاری است.
این کشتی در سال ۱۹۶۷ توسط شهر لانگ بیچ خریداری شده و به عنوان هتل مورد استفاده قرار گرفت و به دلیل شایعات موجود پیرامون تسخیر شده بودن، مورد توجه گردشگران و بازدیدکنندگان مشتاق ترس و وحشت قرار گرفته است.
نبرد گتیسبرگ یکی از خونبارترین نبردهای تاریخ کشور آمریکا است. گفته میشود که در طول این نبرد سه روزه، دست کم ۵۰ هزار مرد جوان جان خود را از دست دادند. بسیاری از این سربازان بعد از مرگ از مراسم تدفینی آبرومندانه برخوردار نشدند و به باور بسیاری ارواح آنان هنوز هم در این میدان پرسه زده و در جستجوی سلاح و همرزمان خود به این سو و آن سو میروند.
دو اورگنی پیشرو به نامهای «هنری و جرجیانا پیتاک» تصمیم گرفتند به مناسبت ورود به دوران طلایی زندگیشان (ازدواج طلایی، ازدواجی که دست کم ۵۰ سال به طول انجامیده باشد)، این خانه رویایی را بسازند. در سال ۱۹۰۹ این عمارت نشانی از طراحی مبتکرانه و معماری باشکوه بود، اما متأسفانه این زوج مسن قبل از وداع ابدی خود، تنها چندسال از زندگی خود را در آنجا سپری کردند. جرجیانا در سال ۱۹۱۸ دار فانی را وداع گفت و یک سال بعد همسرش هنری نیز به او پیوست. از آن زمان این ساختمان مکانی عمومی اعلام شد که از قضا شاهد رخدادهای عجیبی است.
بر طبق گزارشات ارائه شده گاهی رایحهی رز که گل محبوب جرجیانا بود، در ساختمان استشمام میشود در حالی که هیچ گلدان گل رزی در اتاق نیست. همچنین نیز نقاشی دوران کودکی هنری نیز به خصورت خودبخودی از اتاقهای مختلف خانه سردر میآورد. به نظر میرسد مرگ دلیل کافی برای این این زوج خوشبخت نبوده که یکدیگر و نیز خانهی محبوب و رویایی خود را ترک کنند.
این آسایشگاه روانی در سال ۱۸۶۴ تأسیس و درهای خود را به روی بیماران گشود. در طول دههی ۱۹۵۰ این منطقه شاهد رشد جمعیت بود و این آسایشگاه نیز در آن زمان بیش از ۲/۴۰۰ بیمار داشت، هر چند گنجایش اصلی ساختمان تنها مناسب اسکان ۲۵۰ بیمار بود.
این شلوغی و ازدحام و به دنبال آن کمبود امکانات، باعث افزایش رفتارهای غیر انسانی با بیماران شد. به طوری که شماری از آنها را در قفس انداخته و یا آنها را در مکانهای سرد نگهداری میکردند. ادامه این وضع باعث ایجاد موجی از خشونت در میان بیماران شد به طوری که با آتش به جان کارمندان افتادند. در نهایت این تمیارستان در سال ۱۹۹۴ تعطیل شد، اما ظاهرا ارواح ناراضی بیماران هنوز هم مایل به ترک ساختمان نبوده و نیستند.
تورهای ارواح این روزها در این بیمارستان قدیمی دائر است که با گشت و گذار در میان راهروهای خالی و متروکه این ساختمان، حس و حال ترسناکی را به بازدیدکنندگان منتقل میکنند.
تونی جو هنری (Tony Jo Henry) زنی بود فرومایه که در سطوح ملی از اسم و رسم ناخوشایندی برخوردار بوده و در نهایت در سال ۱۹۴۰ مردی را در کمال خونسردی به قتل رساند. در نهایت بعد از برگزاری چندین جلسه دادگاه، هیئت منصفه به این نتیجه رسید که این زن اگرچه رفتاری به ظاهر دلپذیر دارد، اما باید برای عمل مجرمانهی خود تاوان پس دهد. او نخستین زن در ایالت لوئزیزانا بود که محکوم به مرگ با صندلی الکتریکی شد.
گفته میشود از زمان مرگش تاکنون، روح او در ساختمان دادگاه باقی مانده و کارمندان شاغل اغلب از حس حضورش و نیز رایحهی ناشی از سوختن موهای او صحبت میکنند. بسیاری ادعا میکنند که هدف او از این کار، شکنجه کردن آنها و سختتر کردن زندگی برای کارمندان است.
سالانه دست کم دویست هزار نفر به بازدید این فانوس دریایی میآیند، اما شهرت این مکان بیشتر به خاطر بازدیدکنندگان متفاوتی است که اهداف دیگری را در سر میپرورانند.
چندین حادثهی غمانگیز در این سازه رخ داده که در کنار بعد تاریخی و ارزشمندش، به دلیل فعالیتهای ماورایی نیز به شهرت رسیده است. یکی از نخستین اتفاقات مرگ نگهبان فانوس دریایی است که ظاهرا حین نقاشی کردن برج فانوس، سقوط کرده و کشته شده است. عدهای باور دارند روح او هنوز هم آنجا حاضر بوده و گاهی در زمین اطراف فانوس دریایی مشاهده شده است. اتفاق ترسناک دیگر به مرگ سه دختربچه اشاره دارد که حین بازی در فانوس سقوط کرده و به داخل اقیانوس افتادند. بازدیدکنندگان میگویند هنوز هم گاهی صدای خندههای شاد آنها در خود فانوس و محیط اطراف آن به گوش میرسد.
به پایان بخش نخست این مطلب رسیدیم، در فرصتی دیگر همراه شما خواهیم بود و سری به دیگر نقاط محبوب گردشگری وحشت در آمریکا میزنیم.
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست