زندگی در گذر آینه ها جان دارد

با سفرهای پر از خاطره پیمان دارد

زندگی خواب لطیفی است که گل می بیند

اضطراب و هیجانی است که انسان دارد

زندگی کلبه دنجی ست که در نقشه خود

دو سه تا پنجره رو به خیابان دارد

گاه با خنده عجین است و گهی با گریه

گاه خشک است و گهی شرشر باران دارد

زندگی مرد بزرگیست که در بستر مرگ

به شفابخشی یک معجزه ایمان دارد

زندگی حالت بارانی چشمان تو است

که در آن قوس و قزح های فراوان دارد

زندگی آن گل سرخی ست که تو می بویی

یک سرآغاز قشنگی ست که پایان دارد …

زندگی کن

ﺟﺎﻥِ ﻣﻦ ، ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ …

رونق عمر جهان ، چندصباحی گذراست

قصه بودن ما

برگی از دفتر افسانه ای ی، راز بقاست

دل اگر می شکند

گل اگر می میرد

و اگر باغ بخود رنگ خزان می گیرد

همه هشدار به توست؛

ﺟﺎﻥِ ﻣﻦ، ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ …

زندگی کوچ همین چلچله هاست

ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ …

ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ …

عبدالجبار کاکایی