اشعار ولادت امام رضا (ع)

مـدح امـام رضـا(ع)

پلك من جاروي حريمت شد
دست من سائل قديمت شد
راه بامن هميشه آمده اي
ضامنم رحمت عظيمت شد
داشت حُرم گناه مي بردم
كه نجاتم فقط نسيمت شد
سائل آمد به پيشتان گريان
راضي از درگه رحيمت شد
با شما گفته هركه مشكل را
باخبر از لبِ كليمت شد
من سه جا منتظر به راه توأم
سگِ اين صحن و بارگاه توأم
نگه تو گدا فراوان كرد
كارِ ما با سپاهِ مژگان كرد
خوش بحال كسيكه ميخري اش
نمكت شور و، ديده گريان كرد
مشهدت بوي كربلا دارد
كربلايي به پا در ايران كرد
شرطِ حُبَت جواب بود و سوأل
عاشقان را حديثت عنوان كرد
كاش ميشد براي پابوسي
جانِ من را به پات قربان كرد
آستانت تورا كه دلبر كرد
آسمانت مرا كبوتر كرد
يكي آمد دعا طلب دارد
يارضا يارضا به لب دارد
ديگري آمد و مريض آورد
كه شفا بي رضا "عجب" دارد
ماه جدت حسين نزديك است
اشك و سوزم ز تو سبب دارد
گفته ايي جدِ خود چگونه زدند
گريه بر شاه روز و شب دارد
اربعين كربلا ز تو خواهم
اين گدا اينچنين ادب دارد
رزق ماه محرمم باتو
گريه و اشكِ نم نمم باتو
 

علی احمدیان