اشعار شهادت امام جعفر صادق (ع)

ای روح تو قبله ی خلایق        
یا حضرت کاشف الحقایق
ارکان علوم  ، پای بستت           
سررشته نه فلک به دستت
دریای معالم و معانی      
استاد کتاب آسمانی
نطق تو به علم ، ارتقا داد       
بر نهضت کربلا بقا داد
مفتاح نجات ، مذهب تو       
اسلام رهین مکتب تو
عرفان وطریقت و بصیرت          
دلباخته ی ابو بصیرت
حاکم به زمان اشاره تو     
استاد جهان ، زراره تو
آوای ملک ، ندای درست       
بنشسته رسل به پای درست
هارون تو در تنور آتش     
گل سبزه کند زنور آتش
جانبخش وجود ، مرده تو    
منصور شکست خورده تو
هم زمره ی اولیا 
مطیعت هم کعبه ی انبیا بقیعت
درمحفل بحث مؤمن طاق 
آیه تست شاگرد بلند پایه ی توست
باید چو تویی ، امام دیگر      
کآید به جهان هشام دیگر
آن کو که به سن نوجوانی              
شد پیر معانی و مبانی
از کرسی درس تو نمایان   
استاد چو چابرین حیان
محصول مقدس بیانت      
حمران و مفضّل و ابانت
من نور زمکتب تو دارم      
با مذهب این و آن چه کارم
افسوس که حرمتت شکستند    
پیوسته دلت زکینه خستند
از خانه برون به حال خسته     
بردند تو را ، دو دست بسته
دشنام زخصم خود شنیدی       
شب در پی مرکبش دویدی
با پا و سر برهنه آن شب    
جانت زالم رسید برلب
بردند تو را به قصر حمرا          
لرزید به خلد ، قلب زهرا
منصور تو رانمود تحقیر         
برکشتن تو کشید شمشیر
چون دید نبی کند نگاهش            
لرزید تن و دل سیاهش
دردا که تو را به قهر کشتند  
آخر زشرار زهر ، کشتند
اندام تو قطره قطره شد آب     
رفتی زشرار زهرا از تاب
سوگند به قبر بی چراغت       
پیوسته به قلب ماست داغت
بزم غم تو  ، مدینه ماست
قبر تو هماره سینه ماست
شاعر:غلامرضا سازگار