اشعار شهادت امام جعفر صادق (ع)

نفسم داره بند میاد      دیگه لحظه ی آخره
روی لبمه زمزمه ، یا زهرا
تو مدینه تو کوچه ها      پر منم آتیش گرفت
مث مادرم فاطمه ، یا زهرا
بازم آتیش ، میون مدینه      داره اشکِ آسمون میاد
کنار من ، با بازوی کبود        داره زهرا قدکمون میاد
آه مادر ، تو لحظه های آخرم
آه مادر ، بارونیه چشم ترم
آه مادر ، تو فکر دیوار و دَرَم
آه مادر ، آه مادر
******
خونمو تا آتیش زدند      روضه ی تو یادم اومد
چه بلایی اومد سرت ، یا زهرا
صدا زدم ای مادرم       الهی بمیرم برات
برا بدن لاغرت ، یا زهرا
بیا ببین ، امام شیعه رو         همه بی بهونه می برند
به کی بگم ، منو تو کوچه ها    با لباس خونه می برند
آه مادر ، ببین دلِ شکسته ام
آه مادر ، دستای پینه بسته ام
آه مادر ، یه پیرمرد خسته ام
آه مادر ، آه مادر
******
شب آخر عمرمه     روضه خونی برپا شده
روضه خونِ کرب و بلام ، یا زهرا
دوباره بارون چشام    می باره روی گونه هام
یاد مصیبت های شام ، یا زهرا
یه سه ساله ، پای پر آبله         پیِ نیزه ها که می دوید
یه بی حیا ، برا نوازشش    از عقب موهاش و می کشید
واویلا ، یه دختر و یه قافله
واویلا ، با یک دل پر از گله
واویلا ، همسفره با حرمله
واویلا ، واویلا

شاعر : حمید رمی