اشعار شهادت امام جعفر صادق (ع)

دل دوباره به غم فرو رفته  

یاد غم های حضرت صادق

فاش بایدگفت از غم آقا

فاش بایدگفت بادل عاشق

    ******

باغم و رنج و  محنت  بسیار

ازهمه سر شکستگی هاگفت

از رئیس  ومؤسس شیعه

از غم درشکستگی ها گفت

       ******

بایدازحال بیقراری گفت

بایدازناله های بی حدش

باید اززهروسوزش سینه

باید از درد دل با جدّش

      ******

شایدم باید ازغم کوچه

از سرلخت وبی عمامه

شایدم  ازدویدن های

پشت مرکب چه نامردانه

       ******

وای من شایدازبزم شراب

یاکه ازتعنه های دشمن ها

یاکه ازناسزا ودشنامی

درازای سلام گفتن ها

       ******

وای من شاید از زهرکین

که شده  آغشته درانگور

که دلت را به تاب افکنده

حال وروزت چقدشده مخطور

       ******

یا  که از بچه های توگویم

که غمین وچه دل شکسته اند

زانوی  غم  بغل  گرفته اند

گوشه ای ازحرم نشسته اند

       ******

اماآقادلم به این خوش است

که تو را کرده اندکفن دیگر

نه سه روزی بدن زیر آفتاب

نه شدی زیردست و پا پرپر

       ******

نه کسی از قفا سرت ببرید

نه کسی  کودکانت  آزرده

نه کسی پیش چشم مادر تو

از تنت  پیرهن  در  آورده

مجتبي دسترنج