امام دهم، چنانکه در کتاب (الخمیس دیار بکری) آمده است، از سوی مادر چنین معرفی میشود: علی بن محمد که کنیه او ابالحسن و معروف به ابوالحسن ثالث میباشد، لقبش هادی اما مشهور به نقی است، نام مادر گرامیش سمانه و کنیهی وی امالفضل دختر مامون است. حافظ بن علی بن شهر آشوب در کتابش (مناقب) یادآور شده است که والدهی معظم و جلیله امام هادی به نام سمانه مغربیه میباشد. در بحر الانساب نجفی آمده است که مادر حضرت هادی از فرزندان ماریه قبطیه است. اما شیخ جمال الدین یوسف بن حاتم فقیه شافعی در کتاب خود به نام (الدر النظیم) که مطابق و موافق با دو منبع مذکور میباشد نقل میکند که مادر گرانقدر امام هادی که مشهور به سمانه المغربیه است معروف به سیده بود، و کنیهاش امالفضل میباشد. بدین ترتیب نژاد او از طرف مادر روشن میباشد. محمد بن فرج و علی بن مهزیار از حضرت هادی روایت کردهاند که فرمود مادرم بحق من عارفه است و از اهل بهشت است. شیطان سرکش به او نزدیک نمیشود و مکر جبار عنید به او نمیرسد [ صفحه ۳۵] و خداوند حافظ و نگهبان اوست و هرگز از زمره و حدود مادران صالحه صدیقین و صالحین بیرون نمیرود. آن بانوی پرهیزکار همیشه روزه داشت، در زهد و پارسایی در بین زنان مدینه بیمانند بود همه او را بانوئی پرهیزکار، خداپرست، هوشمند و خردمند میدانستند.
برگرفته از کتاب امام هادی (ع) و نهضت علویان نوشته آقای محمدرسول دریایی