تدبر در قرآن

:small_orange_diamond:يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿۴۲﴾

:large_blue_diamond::small_orange_diamond:روزى كه كار زار [و رهايى دشوار] شود و به سجده فرا خوانده شوند و در خود توانايى نيابند (۴۲)

:large_blue_diamond::small_orange_diamond: خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ﴿۴۳﴾

:large_blue_diamond::small_orange_diamond:ديدگانشان به زير افتاده خوارى آنان را فرو مى‏ گيرد در حالى كه [پيش از اين] به سجده دعوت مى ‏شدند و تندرست بودند (۴۳)

:small_red_triangle_down:ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﻨﺪ، ﻭﻟﻰ ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺳﺠﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ! ﺯﻳﺮﺍ ﺭﻭﺣﻴﺎﺕ ﺯﺷﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ نفوذ کرده ﺑﻮﺩ،ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ بروز ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺫﺍﺕ ﭘﺎﻙ ﺧﺪﺍ سجده کنند....

:small_red_triangle_down:ممکن است ﺳﺆﺍل ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺭﻭﺯ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻧﻴﺴﺖ، ﭘﺲ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺳﺠﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻴﺴﺖ؟
:small_red_triangle_down:ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺗﻌﺒﻴﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ، ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ:ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ پرده ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻈﻤﺖ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﻨﺪ، ﻭﻟﻰ ﭘﺸﺖ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﺸﻚ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺮ ﺳﺠﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ!