اشعار شهادت امام علی (ع)

لحظات شب قدر از نفس بارانند

برکاتند که جاری به سر انسانند

شب تقدیر و ملائک همه از منبرعرش

بر زمین آمده تا فجر تحیت خوانند

محضر صاحب الأمرند و فرود آمده اند

بالهایی که پر از مغفرت یزدانند

خواب دیدم شب پیشین فرج مهدی (عج) را

اولین حاجت تقدیر شده میدانند

ای خوش آنان که به امّید رسیدن به وصال

بیشتر از همه دلسوخته ی هجرانند

ای خوش آنان که در این ماه پر از فیض خدا

سحری در بر مولای زمان مهمانند

شعر را تا شب تدفین علی (ع) برد به پیش

آن همه غصه که با قافیه هم پیمانند

نخل ها بهت زده سر به گریبان دارند

نیمه شب در پی تشییع شه مردانند

صعصعه بود و دلی که هوس مرثیه داشت

حسنین اند که بر نعش پدر گریانند

آه خوب است چه تدفین شبانه وقتی

کربلا پیکرها زیر سم اسبانند

شاعر:توحید شالچیان ناظر