سخنان بزرگان جهان در مورد ظلم و ستم

عيسى عليه السلام :

بحقٍّ أقولُ لكُم : إنَّ الحَريقَ لَيَقَعُ في البَيتِ الواحِدِ فلا يَزالُ يَنتَقِلُ مِن بَيتٍ إلى بَيتٍ حتّى تَحتَرِقَ بُيوتٌ كثيرَةٌ، إلاّ أن يُستَدرَكَ البَيتُ الأوَّلُ فَيُهدَمَ مِن قَواعِدِهِ فلا تَجِدَ فيهِ النارُ مَحَلاًّ، و كذلكَ الظَّالِمُ الأوَّلُ لو اُخِذَ على يَدَيهِ لَم يُوجَدْ مِن بَعدِهِ إمامٌ ظالِمٌ فَيَأتَمُّونَ بهِ ( فَيُؤْتَمُّ بهِ ) ، كما لَو لَم تَجِدِ النارُ في البَيتِ الأوَّلِ خَشَبا و ألواحا لَم تُحرِقْ شيئا .
حقيقت را به شما مى گويم ؛ اگر اتاقى آتش بگيرد ، آن آتش پيوسته از اتاقى به اتاق ديگر سرايت مى كند تا جايى كه اتاقهاى بسيارى مى سوزد ، مگر اين كه همان نخستين اتاق را دريابند و آن را از بيخ و بن براندازند ، كه در اين صورت جايى براى آتش نخواهد ماند . چنين است ستمگرِ نخست ، كه اگر جلو دستش گرفته شَود ، ديگر بعد از او پيشواى ستمگرى پيدا نخواهد شد كه ديگران از او پيروى كنند . چونان كه اگر آتش در اولين خانه ، چوب و تخته اى نيابد چيزى را نمى سوزاند .

( بحار الأنوار : ۱۴/۳۰۸/۱۷)